Bogusław Rogalski
Data i miejsce urodzenia

11 marca 1972
Maków Mazowiecki

Zawód, zajęcie

polityk, politolog

Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Olsztynie

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji (2004–2009), prezes Zjednoczenia Chrześcijańskich Rodzin (od 2015)

Partia

SN, LPR, Forum Polskie, Naprzód Polsko, ZChR

Bogusław Rogalski (ur. 11 marca 1972 w Makowie Mazowieckim) – polski polityk i politolog, doktor nauk humanistycznych, w latach 2004–2009 poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji, następnie doradca frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów ds. międzynarodowych.

Życiorys

W 1997 uzyskał tytuł zawodowy magistra na kierunku historia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Olsztynie. W 2009 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie nauk o polityce na podstawie pracy Główne problemy i rezultaty polskiego uczestnictwa w Parlamencie Europejskim w latach 2004–2006 na Wydziale Nauk Politycznych Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku[1].

W latach 1993–1997 zasiadał w zarządzie okręgu olsztyńskiego Stronnictwa Narodowego, a także należał m.in. do Niezależnego Zrzeszenia Studentów przy WSP w Olsztynie. W wyborach samorządowych w 2002 kandydował na stanowisko prezydenta Olsztyna z ramienia Ligi Polskich Rodzin, zajął 4. miejsce spośród 11 kandydatów z poparciem blisko 9%[2]. W tych samych wyborach uzyskał mandat radnego sejmiku warmińsko-mazurskiego II kadencji[3], w którym zasiadał do 2004. W wyborach w 2004, otrzymawszy 32 087 głosów, został wybrany do Parlamentu Europejskiego z listy Ligi Polskich Rodzin w okręgu obejmującym województwa podlaskie i warmińsko-mazurskie. W Europarlamencie zasiadał w Komisji Spraw Zagranicznych, delegacji ds. współpracy Unii Europejskiej z krajami Andyjskiego Wspólnego Rynku, a także Komisji tymczasowej do zbadania sprawy rzekomego wykorzystania krajów europejskich przez CIA do transportu i nielegalnego przetrzymywania więźniów.

Działał w Młodzieży Wszechpolskiej i LPR, w której od 2002 pełnił funkcję przewodniczącego władz wojewódzkich, a od 2004 także rzecznika prasowego partii. W sierpniu 2005 wystąpił z tego ugrupowania[4]. Zajął się wspólnie m.in. z Bogdanem Pękiem i Zygmuntem Wrzodakiem tworzeniem partii pod nazwą Forum Polskie, którą w 2006 wykreślono z ewidencji partii politycznych (był jej wiceprezesem). W 2008 współtworzył ugrupowanie Naprzód Polsko, którego był rzecznikiem prasowym (partię wyrejestrowano w 2010).

W PE należał do frakcji Niepodległość i Demokracja, później przeszedł do Unii na rzecz Europy Narodów. Bez powodzenia kandydował z ramienia własnego komitetu w przedterminowych wyborach prezydenta Olsztyna w 2009, w których uzyskał blisko 4% głosów.

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w tym samym roku nie ubiegał się o reelekcję, po czym zadeklarował wycofanie się z życia publicznego. W wyborach prezydenckich w 2010 poparł kandydaturę Marka Jurka i wszedł w skład jego społecznego komitetu poparcia[5]. Został w międzyczasie doradcą Europejskich Konserwatystów i Reformatorów ds. międzynarodowych w Parlamencie Europejskim[6], a także stałym felietonistą litewskiego portalu L24.lt[7]. W lipcu 2015 założył partię Zjednoczenie Chrześcijańskich Rodzin[8], w której objął funkcję prezesa. Został jednym z liderów powołanego z inicjatywy księdza Ireneusza Skubisia Ruchu „Europa Christi”[9]. W 2019, na mocy zawartego przez ZChR porozumienia, znalazł się na 1. miejscu listy Ruchu Prawdziwa Europa w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu małopolsko-świętokrzyskim; lista ta została jednak wyrejestrowana przed głosowaniem. W sierpniu 2019 jego ugrupowanie zawarło porozumienie z Konfederacją Wolność i Niepodległość o starcie działaczy ZChR z list tej partii w wyborach parlamentarnych w 2019[10], formalnie nie wchodząc w skład Konfederacji[11]. W wyborach parlamentarnych w 2023 wystartował do Senatu w okręgu nr 46 z ramienia Zjednoczenia Chrześcijańskich Rodzin[12].

Przypisy

  1. ↑ Dr Bogusław Rogalski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-12-09].
  2. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2017-12-09].
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2017-12-09].
  4. ↑ Warmińsko-mazurski zarząd LPR podał się do dymisji. wp.pl, 27 sierpnia 2005. [dostęp 2017-12-09].
  5. ↑ W Warszawie został zaprezentowany Społeczny Komitet Poparcia Marka Jurka. marekjurek.pl, 16 czerwca 2010. [dostęp 2017-12-09].
  6. ↑ Radio Wilno. Wywiad z dr. Bogusławem Rogalskim. l24.pl, 15 lipca 2016. [dostęp 2017-12-09].
  7. ↑ Niszczenie polskości – to nie przypadek!. l24.lt, 11 maja 2013. [dostęp 2017-12-09].
  8. ↑ Pozycja 13225. Monitor Sądowy i Gospodarczy nr 173/2015, 7 września 2015. [dostęp 2017-12-09].
  9. ↑ Paweł Kot. Kardynał Sarah to autorytet naszych czasów. „Gazeta Gietrzwałdzka”. nr 21 (28), 1 grudnia 2017. ISSN 2451-4624.
  10. ↑ Zjednoczenie Chrześcijańskich Rodzin zasiliło Konfederację. wsensie.pl, 13 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-14].
  11. ↑ Piotr Galicki: NASZ NEWS: Zjednoczenie Chrześcijańskich Rodzin nie ma nic wspólnego z Konfederacją Janusza Korwin-Mikkego. ngopole.pl, 19 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-19].
  12. ↑ Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-09-13].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.