Bobrowski Hrabia − polski herb szlachecki, odmiana herbu Jastrzębiec.
Opis herbu
Opisy z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:
W polu błękitnym w środku podkowy złotej barkiem w dół krzyż kawalerski srebrny. Nad koroną hrabiowską hełm, z korony którego jastrząb barwy naturalnej trzymający w prawej łapie podkowę i krzyż jak na tarczy. Labry błękitne podbite z prawej srebrem, z lewej złotem.
Według Pawliszczewa tarcza powinna mieć złoty otok. Według niego hełm ma być "stalowy ze złotą kratką"[1]
Najwcześniejsze wzmianki
Nadany 29 czerwca 1800 roku Ignacemu Bobrowskiemu przez Franciszka II. Podstawą nadania był patent szlachecki z 1775, piastowanie przez zainteresowanego urzędów wojskiego oświęcimskiego i zatorskiego, a następnie cześnika oraz przywiązanie do domu cesarskiego. Ignacy miał się posługiwać tytułem hrabiowskim już w 1796.
Wcześniej, 29 marca 1785 tytuł hrabiowski uzyskał inny Bobrowski herbu Jastrzębiec - Michał. Nie zachował się jednak herb z jego dyplomu hrabiowskiego, ale można domniemywać, że był identyczny merytorycznie z herbem Ignacego.
W 1844 roku potomkowie Ignacego Bobrowskiego otrzymali potwierdzenie tytułu od Mikołaja I[2].
9 marca 1905 praprawnuk Ignacego, Adam Rufin, wraz z potomstwem oraz potomkowie hrabiów Erazma i Władysława Bobrowskich zostali wpisani do Metryki Szlacheckiej C. K. Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.
Herbowni
Herb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:
graf von Bobrowski.
Przypisy
- ↑ Nikołaj Aleksandrowicz Pawliszczew: Herbarz Rodzin Królestwa Polskiego Najwyżej Zatwierdzony. T. 1. Warszawa: Orgelbrand S., 1853, s. 7.
- ↑ Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 25.
Bibliografia
- Sławomir Górzyński: Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne. Warszawa: DiG, 2009, s. 98-104. ISBN 978-83-7181-597-3.
Linki zewnętrzne
- Herb Bobrowski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla