Bitwa pod Pueblą

europejska inwazja w Meksyku
Bitwa pod Pueblą
Czas	5 maja 1862
Miejsce	Puebla
Terytorium	Meksyk
Wynik	zwycięstwo wojsk meksykańskich
Strony konfliktu
Meksyk Indianie Francja
Dowódcy
Ignacio Zaragoza Charles de Lorencez
Siły
4000 6000
Straty
215 zabitych i rannych 476 zabitych i rannych
Położenie na mapie Meksyku miejsce bitwy
19°03′00″N 98°12′28″W/19,050000 -98,207778

Schemat fortyfikacji pod Pueblą

Bitwa pod Pueblą – starcie zbrojne, które miało miejsce 5 maja 1862 r.^[1], w trakcie francuskiej interwencji w Meksyku (1861–1867)^[2][3].

Bitwa, w której Meksykanie pokonali wojska francuskie była najważniejszym zwycięstwem meksykańskim w całym konflikcie, a dzień ten – "Cinco de Mayo" – obchodzony jest po dziś dzień jako święto meksykańskiej kultury^{[1][4][5][6][7]}.

Naprzeciwko słabo uzbrojonych sił meksykańskich (4000 żołnierzy) pod dowództwem generała Zaragozy, stanęły liczące 6000 ludzi wojska francuskie dowodzone przez generała Lorenceza. Meksykański dowódca nie posiadał większego doświadczenia taktycznego w regularnych walkach, chociaż był doświadczony w prowadzeniu walk partyzanckich^{[8][9][10][11]}.

Przed bitwą

W roku 1861 cesarz francuski Napoleon III wysłał wojska do Meksyku. Celem kampanii było odzyskanie olbrzymich długów zaciągniętych przez rząd meksykański. Napoleon III zamierzał również obalić konstytucyjny rząd meksykański i zastąpić go monarchią. Głównym celem władcy było jednak poszerzenie wpływów francuskich w Ameryce Centralnej i Ameryce Południowej^[4][9][12].

8 grudnia 1861 r. oddziały francuskie zajęły miasto portowe Veracruz Llave. W tym momencie dla Meksykanów stało się jasne, że głównym celem kampanii nie jest odzyskanie długów, ale przejęcie kontroli nad Meksykiem^[13][12].

Bitwa

Drogi do Puebli chroniły forty Loreto oraz Guadalupe. Generał Zaragoza wydał swoim oddziałom rozkaz wykopania rowów obronnych wzdłuż drogi prowadzącej do Puebla i połączenie nimi obu fortów. Atutem Meksykanów były fatalne warunki pogodowe. Gwałtowne deszcze zamieniły ziemię w błoto, które znacznie utrudniało poruszanie się francuskiej artylerii^[14][15].

Generał Laurencez był przekonany, że Meksykanie będą starali się uniknąć walnej bitwy i w popłochu opuszczą miejsca obronne. Koło południa francuski dowódca dał sygnał do ataku. Meksykanie utrzymali swoje pozycje i odepchnęli Francuzów. Po przegrupowaniu swoich wojsk Francuzi spróbowali ponownego ataku. I tym razem atak załamał się, a atakujący zmuszeni byli się wycofać^[13][16][17].

W końcu uzbrojeni w przeważającej części w maczety Meksykanie, pod wodzą Zacapoaxtli, wsparci Indianami z plemienia Xochiapulco rozpoczęli kontratak. Ze skrzydeł na Francuzów uderzyła dobrze zorganizowana i zdyscyplinowana kawaleria pod wodzą Porfirio Díaza (późniejszego prezydenta Meksyku). Około 16:30 bitwa dobiegła końca^[18][19].

Francuzi wycofali się z pola bitwy tuż po zapadnięciu zmierzchu. Oczekiwali jeszcze dwa dni na kolejne ataki Meksykanów, które jednak nie nastąpiły, gdyż Zaragoza świadomy był przewagi wojsk francuskich w otwartym polu. Również generał Laurencez nie ryzykował kolejnych ataków i nakazał swoim wojskom odwrót do Orizaby^[20][21].

Zobacz też

• Bitwa o Camerone

Przypisy