Sprzysiężenie Katyliny | |||
Alcide Segoni, Odnalezienie zwłok Katyliny po bitwie pod Pistorią | |||
Czas |
styczeń 62 p.n.e. | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo republiki | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Bitwa pod Pistorią – bitwa stoczona w styczniu 62 roku p.n.e., między wojskami republiki rzymskiej a spiskowcami pod dowództwem Katyliny.
Bitwa
Po nieudanej próbie przejęcia władzy, Katylina wraz ze swoimi zwolennikami, próbował wycofać się do Galii Przedalpejskiej. Ścigali go Kwintus Cecyliusz Metellus Celer i Gajusz Antoniusz Hybryda dowodzący swoimi oddziałami. Katylina zamierzał zaatakować jeden z nich mając nadzieję, że po jego zniszczeniu, drugi wycofa się zdemoralizowany[1].
Oba oddziały były w stanie nieoczekiwanie dobrze skoordynować swoje postępy, tak że przybyły do Pistorii w Toskanii w tym samym czasie i były w stanie stawić czoła wrogowi połączonymi siłami. Pierwotnie planowano powierzyć naczelne dowództwo nad legionami Gajuszowi Antoniuszowi Hybrydzie, jednak tuż przed bitwą zranił się w nogę i musiał przekazać dowództwo swemu legatowi Markowi Petrejuszowi[1].
Pierwszy atak wojsk Petrejusza skierowany był na środek linii wroga. Ze względu na znaczną ilość legionistów, wojska Katyliny zostały odepchnięte. Katylina rozkazał następnie zaatakować flanki wroga strzałami i pilami, co kosztowało życie wielu legionistów Petrejusza. Jednak po krótkiej walce oddziały piechoty Katyliny poddały się i wycofały. Rzymski historyk Salustiusz pisał, że Katylina, widząc że bitwa jest przegrana, bohatersko rzucił się z uniesionym mieczem w szeregi wroga, gdzie po krótkiej walce zginął. Śmierć Katyliny była równoznaczna z zakończeniem sprzysiężenia[1].
Przypisy
- 1 2 3 Sallust: The War With Catiline. [dostęp 2023-06-04]. (ang.).