Wojny bizantyńsko-osmańskie | |||
Meczet w Edirne | |||
Czas |
lata 60. XIV wieku | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wynik |
zwycięstwo Osmanów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Turcji | |||
41°40′00,1200″N 26°34′00,1200″E/41,666700 26,566700 |
Bitwa pod Adrianopolem – starcie zbrojne, które miało miejsce w latach 60. XIV wieku. Bitwa zakończyła się strategicznym zwycięstwem Osmanów dowodzonych przez sułtana Murada I.
Przebieg samej bitwy nie jest znany ze względu na szczupłość kronikarskich zapisków z obu stron. Nieznana jest ani liczebności wojsk (można tylko przypuszczać, że były znaczne, ze względu na obecność sułtana), ani strat obu stron i imienia dowódcy wojsk bizantyńskich.
W wyniku starcia wojska tureckie pokonały armię bizantyńską. Dzięki temu zwycięstwu Turcy Osmańscy zajęli pogranicze Bałkanów i mogli rozpocząć ostateczną likwidację otoczonego ze wszystkich stron i ograniczonego do Konstantynopola i najbliższych okolic Cesarstwa, jak również podbój Serbii i Bułgarii.
Po wygranej bitwie Turcy natychmiast zajęli Adrianopol i przenieśli tam swoją stolicę, co było zgodne z ich polityką podbojów na terytorium europejskim. Przemianowany na Edirne Adrianopol stanowił stolicę Imperium Osmańskiego aż do zdobycia Konstantynopola w roku 1453, ale jeszcze w przeddzień wyprawy wiedeńskiej Kara Mustafy buńczuki wojenne zatykano przed pałacem sułtańskim w Adrianopolu, z czego wynika, że miasto pełniło rolę wojennej stolicy imperium znacznie dłużej. Stolica Bizancjum przetrwała jeszcze prawie sto lat, ponieważ Turcy zostawili Konstantynopol na boku, kierując się na Bałkany.
Bibliografia
- Nigosian, Solomon Alexander. Islam: its history, teaching, and practices (en anglès). Indiana University Press, p.36. ISBN 0-253-21627-3.
- Ostrogorsky, George. Storia dell’Impero bizantino (en italià). Einaudi, p.537. ISBN 88-06-17362-6.
- Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, Wyd. Almapress, Warszawa 2004.