Bitwa o Niesky
II wojna światowa, front wschodni, część operacji łużyckiej
Czas

17–18 kwietnia 1945

Miejsce

Niska

Terytorium

III Rzesza

Przyczyna

operacja łużycka

Wynik

zwycięstwo polskie

Strony konfliktu
 III Rzesza  ZSRR
 Rzeczpospolita Polska
Dowódcy
Karol Świerczewski
Siły
Dywizja Grenadierów Pancernych Brandenburg, 615 Dywizja Specjalna 8 i 9 DP 2 AWP
Straty
nieznane ok. 400 zabitych i rannych
brak współrzędnych

Bitwa o Niesky – bitwa stoczona w dniach 17–18 kwietnia 1945 roku o miejscowość Niska, podczas II wojny światowej, jedna z bitew operacji łużyckiej w ramach operacji berlińskiej.

Tło sytuacyjne

Zgodnie z dyrektywą dowódcy 1 Frontu Ukraińskiego marszałka Iwana Koniewa z 8 kwietnia 1945 roku, 2 Armia Wojska Polskiego miała przełamać obronę niemiecką na odcinku Rothenburg – folwark Wysokie i nacierać na Niska – Budziszyn – Drezno.

Przed frontem 2 Armii broniły się dwie dywizje niemieckie: Dywizja Grenadierów Pancernych Brandenburg i 615 Dywizja Specjalna. W pierwszym rzucie ok. 19 tys. żołnierzy, w drugim ok. 21 tys.[1]

Przebieg bitwy

Rano 16 kwietnia, po przygotowaniu artyleryjskim, 2 Armia WP rozpoczęła forsowanie Nysy Łużyckiej[2]. Dowódca armii na głównym kierunku natarcia postawił 8 i 9 Dywizję Piechoty. Forsowanie rzeki przebiegło pomyślnie i pierwszorzutowe dywizje prowadziły walki na pierwszej linii obrony przeciwnika. W pierwszym dniu operacji oddziały polskie włamały się w ugrupowanie obronne na 6–7 kilometrów.

17 kwietnia 1945 roku kontynuowano natarcie. Główne zgrupowanie uderzeniowe 2 Armii przełamało trzeci pas obrony niemieckiej rozbudowany wzdłuż zachodniego brzegu rzeki Weisser Schöps i podeszło pod Niska. Wieczorem 4 i 2 Brygada Pancerna z 1 Korpusu Pancernego oraz 32 pułk piechoty 8 DP i 28 pułk piechoty 9 DP podjęły nieudaną próbę zdobycia miasta od czoła[3]. Kolejne próby też nie przyniosły sukcesu. Były duże straty. Dowódca dywizji nakazał przejście do obrony na południowo-wschodnim skraju miasta.

18 kwietnia wznowiono natarcie[3]. 4 Brygada Pancerna z 24 pułkiem artylerii pancernej napotkały opór od strony północnej miasta. Nie uderzały one czołowo lecz obeszły miasto od północy i przeszły do natarcia w kierunku na Trebus. 32 pp wzmocniony 53 pułkiem artylerii przeciwpancernej, 1 dywizjonem 37 pal i kompanią saperów przy współdziałaniu z pododdziałami 28 pp po kilku godzinach walk okrążył miasto. 26 i 30 pułk piechoty, wychodząc na zachód, odcięły obrońców od tyłów. Okrążony garnizon nie skapitulował. Razem z wojskiem walczyli cywile. Walki w mieście zakończyły się ok. 18:00.[3] W dalszych walkach 8 i 9 DP przełamały obronę niemiecką nad rzeką Schwarzer Schöps.

19 kwietnia 2 Armia Wojska Polskiego zakończyła pierwszy etap operacji łużyckiej[1].

Po stronie polskiej było ok. 400 żołnierzy zabitych i rannych[1].

Pamięć

Walki żołnierzy polskich o Niska zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, napisem na jednej z tablic po 1945 r. „NIESKY 12 IV 1945”.

Przypisy

  1. 1 2 3 Krzysztof Komorowski [red.]: Boje Polskie 1939 – 1945; poradnik encyklopedyczny. s. 272-273.
  2. ↑ Jerzy Bordziłowski [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 1. s. 138-139.
  3. 1 2 3 Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. s. 368.

Bibliografia

  • Jerzy Bordziłowski [red.]: Mała encyklopedia wojskowa. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967, s. 138-139.
  • Krzysztof Komorowski (red.): Boje Polskie 1939 – 1945; poradnik encyklopedyczny. Warszawa: Bellona Spółka Akcyjna, 2009, s. 272-273. ISBN 978-83-7399-353-2.
  • Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975, s. 368.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.