Biskupi Kościoła Starokatolickiego Mariawitów – kapłani katoliccy posiadający święcenia biskupie i sprawujący posługę w Kościele Starokatolickim Mariawitów.

Sukcesja apostolska

Po wyodrębnieniu się w roku 1906 mariawitów z Kościoła rzymskokatolickiego i zorganizowaniu ich w odrębne wyznanie zaistniała konieczność posiadania własnej hierarchii z sukcesją apostolską. Mariawici nawiązali kontakty z Kościołami starokatolickimi z zachodniej Europy zrzeszonymi w Unii Utrechckiej.

Unia Utrechcka została utworzona 24 września 1889 roku, jako związek niezależnych starokatolickich Kościołów. Podstawowym dokumentem doktrynalnym wspólnoty starokatolickiej jest „Deklaracja Utrechcka Biskupów Starokatolickich” określająca, że jej sygnatariusze zachowują: „wiarę starego Kościoła, tak jak wyrażona ona została w ekumenicznych symbolach i w powszechnie uznanych dogmatycznych orzeczeniach Soborów ekumenicznych niepodzielonego Kościoła pierwszego tysiąclecia”.

Deklaracja odrzuca m.in. watykańskie dekrety z 18 lipca 1870 roku o nieomylności i uniwersalności jurysdykcji papieża. Członkowie Unii Utrechckiej zachowują starokościelną zasadę św. Wincentego z Lerynu z 430 roku: „Trzymamy się tego co wszędzie, co zawsze, co przez wszystkich było wyznawane”.

Przełożony Związku Mariawitów ks. Jan M. Michał Kowalski wraz z ks. Romanem M. Jakubem Próchniewskim i ks. Leonem M. Andrzejem Gołębiowskim uczestniczyli w Kongresie Starokatolickim odbywającym się 7 września 1909 roku w Wiedniu. Uczestnicy Kongresu, po wysłuchaniu wyjaśnień o religijnych i społecznych zasadach ruchu mariawickiego przyjęli do Unii Kościół mariawicki i postanowili udzielić sakry biskupiej ks. M. Michałowi Kowalskiemu.

Konsekracja ks. M. Michała Kowalskiego na biskupa mariawitów miała miejsce 5 października 1909 roku w zabytkowej starokatolickiej katedrze św. Gertrudy w Utrechcie. Konsekracji dokonał arcybiskup Utrechtu Gerard Gul w asyście holenderskich biskupów: Jakuba van Thiela z Haarlemu i Mikołaja Spita z Deventer oraz biskupa Józefa Demmela z Bonn i biskupa Arnolda Mathewa z Londynu. W uroczystościach uczestniczyła delegacja mariawicka złożona z 6 kapłanów i przedstawiciela świeckiego parafii płockiej.

20 maja 1910 roku odbyła się w Płocku II Generalna Kapituła Kapłanów Mariawitów, na której m.in. postanowiono dokonać konsekracji dwóch nowych biskupów, wybierając jako elektów księży - Romana M. Jakuba Próchniewskiego i Leona M. Andrzeja Gołębiowskiego. Zgodnie ze zwyczajem Kościołów starokatolickich, zawiadomieni o uchwale Kapituły Kapłanów Mariawitów, biskupi starokatoliccy wyrazili zgodę na konsekrację. W sierpniu 1910 roku przybył do Polski biskup Haarlemu Jakub van Thiel wraz z ks. Franciszkiem Kennickiem, późniejszym arcybiskupem Utrechtu, i ks. Henrykiem van Vlijmenem, późniejszym biskupem Haarlemu.

Biskupi Kościoła Starokatolickiego Mariawitów-Maria Włodzimierz Jaworski, Maria Ludwik Jabłoński i Maria Bernard Kubicki

Konsekracja odbyła się 4 września 1910 r. w nowo zbudowanym kościele mariawickim w Łowiczu. Dokonał jej bp Jan M. Michał Kowalski przy współudziale biskupów Gerarda Gula i Jakuba van Thiela. Dokonane akty konsekracji biskupów mariawickich oznaczały więc otrzymanie przez Kościół mariawicki pełnej sukcesji apostolskiej.

Organizacja Kościoła Starokatolickiego Mariawitów

Według obecnie prawnie obowiązującego statutu Kościoła jego władzami są: Synod, Kapituła generalna, Rada Kościoła, Biskup Naczelny, biskup diecezjalny, zebranie parafialne, rada parafialna i proboszcz.

Biskup Naczelny wybierany przez Synod lub Kapitułę Generalną pełni jednocześnie funkcję Przewodniczącego Rady Kościoła i reprezentuje Kościół na zewnątrz. Zwierzchnik Kościoła przyjmuje tytuł Biskupa Naczelnego od 1935 roku.

Administracyjnie Kościół Starokatolicki Mariawitów dzieli się na trzy diecezje: warszawsko-płocką z siedzibą w Płocku, śląsko-łódzką z siedzibą w Łodzi i lubelsko-podlaską z siedzibą w Wiśniewie oraz posiada prowincję francuską z siedzibą w Paryżu.

Biskupi Kościoła Starokatolickiego Mariawitów

BiskupUrodzonyŚwięcenia kapłańskieSakra biskupiaBiskup NaczelnyZmarłUwagi
Leon Maria Andrzej Gołębiowski 11 kwietnia 1867, Spice-Szelugi 1891, Płock 4 września 1910, Łowicz 20 marca 1933 w latach 1910–1933 biskup diecezji śląsko-łódzkiej
Jan Maria Michał Kowalski 25 grudnia 1871, Latowicz 24 kwietnia 1897, Warszawa 5 października 1909, Utrecht 1906–1935 26 maja 1942, Hartheim arcybiskup, w latach 1906–1935 zwierzchnik Kościoła
Roman Maria Jakub Próchniewski 29 lutego 1872 4 września 1910, Łowicz 1945–1953 13 lutego 1954, Płock
Warzyniec Maria Franciszek Rostworowski 1874, Milejów 4 października 1923 8 maja 1956, Wiśniew biskup diecezji lubelsko-podlaskiej
Wacław Maria Bartłomiej Przysiecki 10 grudnia 1878 15 sierpnia 1914, Płock 28 marca 1929, Płock 1955–1957 27 stycznia 1961, Płock
Klemens Maria Filip Feldman 24 marca 1885 15 sierpnia 1914, Płock 28 marca 1929 1935–1945 15 czerwca 1971
Janusz Maria Szymon Bucholc 13 marca 1893, Żyrardów 1919 13 kwietnia 1933 24 maja 1965, Płock W latach 1933–1955 biskup diecezji śląsko-łódzkiej
Stanisław Maria Andrzej Jałosiński 4 października 1904 4 października 1955 29 lipca 1986 biskup diecezji śląsko-łódzkiej
Jan Maria Michał Sitek 23 października 1906 4 października 1957 1957–1965 24 listopada 1970
Wacław Maria Innocenty Gołębiowski 8 czerwca 1913 1934 4 października 1955 1965–1972 2 sierpnia 1985
Stanisław Maria Tymoteusz Kowalski 25 października 1931, Leszno 1954 6 sierpnia 1972, Płock 1972–1997 8 sierpnia 1997, Płock
Antoni Maria Roman Nowak 16 listopada 1931, Dobra 4 października 1958 20 listopada 1983 16 listopada 2013 W latach 1983–1992 biskup diecezji lubelsko-podlaskiej
Zdzisław Maria Włodzimierz Jaworski 2 stycznia 1937, Łęka 20 listopada 1983 1997–2007 od 2007 biskup diecezji śląsko-łódzkiej
André Le Bec 27 września 1943 4 listopada 1964 21 października 1979, Płock od 1992 biskup prowincji francuskiej
Michał Maria Ludwik Jabłoński 19 grudnia 1950, Niesułków 2 stycznia 1972, Płock 10 grudnia 1995, Wiśniew 2007–2015, p.o. 2023 w latach 1995–2007 biskup diecezji diecezji śląsko-łódzkiej
od 2007 biskup diecezji lubelsko-podlaskiej
Piotr Maria Bernard Kubicki 9 września 1948, Lipka 9 grudnia 1984, Płock 20 czerwca 2010, Płock biskup pomocniczy diecezji śląsko-łódzkiej
Marek Maria Karol Babi 10 maja 1975, Warszawa 6 września 1998, Płock 29 sierpnia 2015, Płock 2015–2023 w latach 2015–2023 biskup diecezji warszawsko-płockiej[1][2][uwaga 1]
Jarosław Maria Jan Opala 4 maja 1967, Wyszogród 6 maja 1990, Płock 7 października 2023, Płock od 2023 od 2023 biskup diecezji warszawsko-płockiej
Tomasz Maria Daniel Mames 16 kwietnia 1980 7 sierpnia 2011, Płock 18 listopada 2023, Paryż od 2023 biskup koadiutor diecezji i prowincji francuskiej
Maria Roland Fleury 3 października 1955 1983 11 października 1987[uwaga 2] od 2024 biskup diecezji normandii prowincji francuskiej

Uwagi

  1. ↑ W latach 2015–2023 był biskupem diecezji warszawsko-płockiej z urzędu jako Biskup Naczelny Kościoła. 11 lutego 2023 Kapituła Generalna Kościoła Starokatolickiego Mariawitów podjęła uchwałę o zakończeniu Kadencji Biskupa Naczelnego bp. M. Karola Babiego, z zachowaniem funkcji biskupa Diecezji warszawsko-płockiej. 5 września 2023 Kapituła Generalna ukarała bp. Babiego za niegospodarność, naruszanie procedur finansowych, jednoosobowe podejmowanie decyzji finansowych i prowadzenie działań niezgodnych z interesem Kościoła zawieszeniem w pełnieniu funkcji biskupich od 15 października 2023.
  2. ↑ Sakrę biskupią przyjął 11 października 1987 roku wraz z Claude Ducrocqiem, z rąk bp Mario Cornejo w ramach Kościoła Maryi Panny (Stowarzyszenie Kultowe Katolickiego Kościoła Gallikańskiego Normandii).

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  1. ↑ KOMUNIKAT
  2. ↑ Kapituła odwołuje Biskupa Naczelnego. ekumenizm.pl. [dostęp 2023-02-11].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.