Bimbisara, (Sanskrit: बिम्भिसार, 558 p.n.e. – 491 p.n.e.)^[1] – był królem imperium Magadha we wschodnich Indiach i rządził od 543 roku przed naszą erą aż do śmierci. Należał do dynastii Hariyanka^[2].

Życiorys

Jako że Bimbisara żył w tym samym czasie co Budda Siakjamuni, jest wielokrotnie wspominany w buddyjskich Dżatakach. W celu uzyskania dostępu do morza^[3] podbił królestwo Anga leżące nad dolnym Gangesem, które ze stolicą w Champie oddał we władanie jego następcy i syna Ajatashatru. Prawdopodobnie jako pierwszy władca wprowadził do armii słonie bojowe^[4].

Po raz pierwszy Bimbisara spotkał Gautamę, gdy ten nie był jeszcze Buddhą. Później król został jego ważnym uczniem. Według zapisów król Bimbisara osiągnął stopień oświecania określany jako Sotapanna (Wstępujący w Strumień).

Jego żona Khema została uczennicą Buddy i po wstąpieniu do zakonu, pierwszą główną mniszką sanghi.

W pismach dżinizmu określany jest jako król Shrenik z Rajgrih.

Przymierza zawarte poprzez małżeństwa

Bimbisara zawarł małżeństwa, które miały służyć wzmocnieniu jego pozycji. Jego pierwsza żona, Kosala-devi była córką Maha Kosala króla państwa Kosala oraz siostrą Prasenjit. Jego małżonka przyniosła mu w posagu Kashi, które w tym czasie było jedynie wioską^[5]. Małżeństwo to zakończyło także wrogość pomiędzy Magadhą i Kosalą, a także umożliwiło zajęcie się relacjami z innymi państwami. Druga żona Bimbisary, Chellana była księżną Lichchhavi w Vaishali^[6]. Jego trzecia żona była córką wodza klanu Madra z Pendżabu^[7].

Śmierć

Według legendy Bimbisara został uwięziony przez swojego syna Ajatashatru i zagłodzony przez niego na śmierć. Podaje się, że miało to miejsce w roku 491 przed naszą erą.^[8]

Przypisy