Bilew
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

łaski

Gmina

Sędziejowice

Liczba ludności (2022)

289[1]

Strefa numeracyjna

43

Kod pocztowy

98-160[2]

Tablice rejestracyjne

ELA

SIMC

0712090

Położenie na mapie gminy Sędziejowice
Mapa konturowa gminy Sędziejowice, u góry znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Położenie na mapie powiatu łaskiego
Mapa konturowa powiatu łaskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bilew”
Ziemia51°34′14″N 19°02′41″E/51,570556 19,044722[3]

Bilew – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie łaskim, w gminie Sędziejowice. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wieś nad Grabią. Nazwa pochodzi od przezwiska Biel (według S. Zajączkowskiego). Pierwsza wzmianka z 1309 r.: Bielow, powtórzona w 1386 r. W 1390 r. występują: Petr de Belowo, Jaszko de Belowo i Jaszko de Belawi, a w księgach ziemskich Sieradzkiego z r. 1417 - Sczibor de Belowo. U Jana Łaskiego (w "Liber beneficiorum... s.482-3) Byelow-villa, par. Marzenin. W 1511 r. - Bielowy desert (pustkowie), a w 1552 r. Bieliów. W 1827 r. wieś liczyła 15 domów i 132 mieszkańców. Wieś na przełomie XVIII/XIX w. stanowiła własność Bogumiła Walewskiego, który ją sprzedał wraz z Gajewnikami Antoniemu Prądzyńskiemu h. Grzymała 16 VI 1810 r., po nim władał nią jego syn - Ignacy, do 1862 r., kiedy to sprzedał ją Arnolfowi Nowina Młoszewskiemu. Prądzyńscy (ojciec i syn) w okresie trwania partyzantki płk. Józefa Zaliwskiego udzielali pomocy jego emisariuszom: Antoniemu, Faustynowi i Walentemu - braciom Sulimierskim, co spowodowało ich aresztowanie i postawienie przed Komisją Śledczą. Wobec Antoniego zastosowano tylko dozór policyjny, Ignacego karnie wcielono do Korpusu Orenburskiego, z którym uczestniczył w wyprawie w 1839/1840 r. w celu podboju Chanatu Chiwy (Kazachstan). Prądzyński w 1842 r. wrócił do kraju i w 1844 r. ożenił się z Xawerą Sulimierską. A. Młoszewski sprzedał dobra Bilew i Gajewniki w 1866 r. Marii z Białeckich - żonie hr. Stadnickiego, w ich posiadaniu dobra te były do 1900 r., kiedy to na publicznej licytacji zostały sprzedane Walerianowi Garszyńskiemu, który następnie je rozparcelował.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 67 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 6016

Bibliografia

  • Marszałek W., Wędrówka ze Zduńskiej Woli do Marzenina n. Grabią, [w:] "Na sieradzkich szlakach", nr 1/53/1999/XIV, s. 56-59.
  • Bilew, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 226.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.