Bieliński – nazwisko kilku polskich rodów szlacheckich, których przedstawiciele byli czasem również zapisywani/pisali się jako Bilińscy.

herb Ciołek

Bielińscy herbu Ciołek

Bielińscy herbu Ciołek – polski ród szlachecki, którego przedstawiciele w drugiej połowie XV wieku byli właścicielami Bielan i Oran (Oranne) w Powiecie Radomskim[1].

herb Habdank

Bielińscy herbu Habdank

Bielińscy herbu Habdank – polski ród szlachecki, który według Bonieckiego wziął swoje nazwisko od Biliny w Powiecie Poznańskim. Jego przedstawiciele byli znani głównie w Wielkopolsce, przy czym często pisali się jako Bilińscy.

herb Junosza (odm.)

Bielińscy herbu Junosza

Bielińscy herbu Junosza – polski ród szlachecki, który według Bonieckiego wziął swoje nazwisko od Bieliny w Powiecie Ciechanowskim, znany już z XV-wiecznych dokumentów, bardzo mocno rozrodzony.

Jedna z gałęzi Bielińskich herbu Junosza zgromadziła pokaźny majątek, awansując do rangi magnatów. W 1798 r. otrzymała również pruski tytuł hrabiowski od króla Fryderyka Wilhelma III.

Członkowie rodu

herb Rola

Bielińscy herbu Rola

Bielińscy herbu Rola – polski ród szlachecki, który wziął swoje nazwisko od Bielina vel Bilina w Województwie Brzesko-Kujawskim. Jego przedstawiciele pisali się również jako Bilińscy. Dwóch z nich – Hieronim i Mikołaj dopuściło do swojego herbu rodowego trzech braci Rudzkich (Jana, Mateusza i Stanisława) na sejmie 1592 r. za zasługi w walkach z Tatarami na Podolu[2].

herb Szeliga (odm.)

Bielińscy herbu Szeliga

Bielińscy herbu Szeliga – polski ród szlachecki, który według Bonieckiego wziął swoje nazwisko od Bielin w Województwie Rawskim.

Jedna z gałęzi Bielińskich herbu Szeliga otrzymała w 1825 r. rosyjski tytuł hrabiowski od cara Aleksandra I.

Członkowie rodu

herb Trzaska

Bielińscy herbu Trzaska

Bielińscy herbu Trzaska – polski ród szlachecki, z którego pochodziła Zofia Bielińska zamężna za Bogusławskim – babka Kaspra Trzemeskiego, biskupa sufragana gnieźnieńskiego[3].

herb własny Bielińskich vel Bieleńskich

Bielińscy herbu własnego

Bielińscy herbu własnego – polski ród szlachecki, którego właściwie znany jest tylko jeden jedyny przedstawiciel – Gabriel (Hawryło) Bieliński vel Bieleński – Rusin obdarzony szlachectwem w 1557 r. Jego herb przedstawiał w polu czerwonym hełm stalowy otwarty z grzebieniem i z piórami białymi, zaś w klejnocie – takiż hełm, lecz z przepaską czerwoną[1].

Przypisy

  1. 1 2 A. Boniecki, Herbarz Polski, tom I, Warszawa 1899
  2. B. Trelińska, Herby nobilitacji i indygenatów XV – XVIII w., Lublin 2001
  3. A. Boniecki, Herbarz Polski – Uzupełnienia i sprostowania do Części I., Warszawa 1901
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.