wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
335[1] |
Strefa numeracyjna |
71 |
Kod pocztowy |
55-093[2] |
Tablice rejestracyjne |
DWR |
SIMC |
0873656 |
Położenie na mapie gminy Długołęka | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego | |
51°09′40″N 17°15′08″E/51,161111 17,252222[3] |
Bielawa – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Długołęka.
Podział administracyjny
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.
Demografia
W roku 1785 wieś zamieszkiwało 206 osób, a Bielawa była jedną z bardziej zamieszkanych miejscowości gminy. W tamtym czasie we wsi były: szkoła, folwark, karczma, tłocznia oleju, kuźnia, wiatrak i kilka innych zakładów rzemieślniczych. W roku 1885 Bielawę zamieszkiwały 354 osoby, w większości ewangelicy, katolików było około 10%. W roku 1905 było już 20% katolików, z czego 6 Polaków. W roku 1939 wieś liczyła 285 mieszkańców. W roku 2011 było ich 335[1].
Nazwy
Pierwsze wzmianki o Bielawie pochodzą z XVI wieku. Występuje pod nazwami: Pelaw, Pelow i niemiecką Pühlau.
Dawni właściciele wsi
- XIV wiek - Andrzej (sędzia z Oleśnicy)
- 1479 - Janko von Schmolke[4]
- 1492 - Christoph von Borshwitz
- XVII wiek - rodzina von Puster
- 1692 - Joachim von Bludowski
- początek XVIII wieku - gen. Gottfried Ernest von Wuttgenau, od 1974 własność wdowy po nim
- 1840 - Ludwik hrabia Yorck zu Wartenburg (potomek feldmarszałka Johanna Ludwiga Yorcka von Wartenburga)
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 45 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5341
- ↑ W dokumencie występuje jako Janke Schmolke von Pelow
Bibliografia
- Zbigniew Fras: Dzieje Gminy Długołęka. Profil. ISBN 83-900102-7-5.