Bieżyce
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

krośnieński

Gmina

Gubin

Liczba ludności (2022)

407[1]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

66-620[2]

Tablice rejestracyjne

FKR

SIMC

0909160

Położenie na mapie gminy wiejskiej Gubin
Mapa konturowa gminy wiejskiej Gubin, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bieżyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Bieżyce”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bieżyce”
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego
Mapa konturowa powiatu krośnieńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Bieżyce”
Ziemia51°56′28″N 14°46′36″E/51,941111 14,776667[3]

Bieżyce (niem. Groß Bösitz, łuż. Běšce)[4]wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Położone na wschód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście Gubina. Pierwotnie wieś była typową ulicówką, obecnie układem ulicowo rzędowym. Pierwsza wzmianka o Bieżycach pochodzi z dokumentów cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830 - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz[5]. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Znajdował się tutaj również park z pałacykiem, który istniał do końca wojny. Zaniedbany i zniszczony został rozebrany[6]. W 1996 roku założone zostało Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego. Opiekę nad nim sprawują Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej i Gubińskie Towarzystwo Kultury. Bieżyce liczą około 350 mieszkańców. We wsi znajduje się sklep spożywczy.

Miejsca warte obejrzenia:

  • Folwark z XIX wieku, większa jego część została rozebrana po 1945 roku,
  • Remiza strażacka z 1928 roku,
  • Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego im. P. i A. Dzikowskich[5]

Przypisy

  1. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 67 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5975
  4. Rudolf Lehmann: Historisches Ortslexikon für die Niederlausitz Band 2. Die Kreis Cottbus, Spremberg, Guben und Sorau. 2011. ISBN 978-3-941919-90-7.
  5. 1 2 Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 173
  6. Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 174

Bibliografia

  • Gubińskie Towarzystwo Kultury - Zeszyty Gubińskie nr 5 s.19
  • Zygmunt Traczyk: Ziemia Gubińska 1939 – 1949…. Gubin: Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, 2011, s. 173-178. ISBN 978-83-88059-54-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.