Bibliotheca Alexandrina
Ilustracja
Budynek biblioteki. planetarium i Centrum Kongresowego
Państwo

 Egipt

Miejscowość

Aleksandria

Data założenia

16 października 2002

Położenie na mapie Egiptu
Mapa konturowa Egiptu, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Bibliotheca Alexandrina”
Ziemia31°12′32″N 29°54′33″E/31,208889 29,909167
Strona internetowa

Bibliotheca Alexandrina – egipska biblioteka i centrum kulturalne w Aleksandrii.

Historia

Biblioteka została wzniesiona dla upamiętnienia starożytnej Biblioteki Aleksandryjskiej, która spłonęła w I wieku p.n.e. Oficjalna inauguracja miała miejsce 16 października 2002 roku.

W kompleksie, oprócz biblioteki, znajdują się hale wystawowe, biblioteki dla dzieci i młodzieży, trzy muzea, cztery galerie sztuki, centrum konferencyjne i stanowiska dla osób mających kłopoty ze wzrokiem. W oddzielnych budynkach należących do kompleksu znajduje się planetarium oraz laboratorium, w którym opracowuje się i konserwuje manuskrypty.

Idea odbudowania starej biblioteki narodziła się w 1974 r. – jednym z najważniejszych promotorów był prezydent Egiptu, Husni Mubarak, wsparcia udzieliło też UNESCO. W 1988 r. UNESCO zorganizowało konkurs architektoniczny, w którym zwyciężyła norweska firma Snøhetta. Na międzynarodowej konferencji w Asuanie w 1990 r. przydzielono pierwsze fundusze, 65 mln USD, pochodzące głównie z zaprzyjaźnionych krajów arabskich. Prace rozpoczęły się w 1995 roku i trwały 7 lat. Na budowę wydano łącznie ok. 220 mln USD (nie licząc kosztów zgromadzenia książek)[1].

Budynek

Wnętrze biblioteki

Kształt 11-poziomowej biblioteki przypomina wielki przechylony bęben. Nad główną czytelnią znajduje się szklano-aluminiowy dach o wysokości 32 m i średnicy 160 m, nachylony w kierunku północnym. W gmachu o kształcie szerokiego, ściętego cylindra znajdują się największe hale. Fasada centralnego budynku to stroma, szeroka krzywizna z szarego asuańskiego granitu z wyżłobionymi literami 120 rodzajów starożytnych i współczesnych alfabetów. Większą część wnętrza cylindra zajmuje otwarta, wielopoziomowa czytelnia. Cztery najniższe kondygnacje znajdują się pod ziemią i są przystosowane do przechowywania 8 milionów woluminów.

Biblioteka zajmuje powierzchnię 70 000 m². Wewnątrz budynku znajduje się 17 szybkobieżnych wind[2].

Struktura Biblioteki

Zgodnie z Ustawą nr 1 z dnia z 2001 dotyczącej Bibliotheca Alexandrina składa się ona z[3]:

Biblioteki, Planetarium i Centrum Konferencyjnego. Miały też powstać następujące ośrodki kulturalne i naukowe:

  1. Międzynarodowa Szkoła Studiów Informacyjnych (ISIS).
  2. Centrum Dokumentacji i Badań.
  3. Muzeum Historii Nauki.
  4. Instytut Kaligrafii.
  5. Muzeum Rękopisów.
  6. Centrum Ochrony Rzadkich Książek i Dokumentów.

Organizacja Biblioteki

Biblioteka Główna

Czytelnia mieści się na siedmiu poziomach i może pomieścić do 2000 czytelników. Muzea, wystawy i centrum konferencyjne znajdują się w niewielkiej odległości od czytelni[4].

Zbiory rzadkich książek

Biblioteka posiada duży zbiór rzadkich książek, map i zbiorów specjalnych. Najstarsza z ponad 15 000 książek pochodzi z 1496 roku. Dział Zbiorów Specjalnych gromadzi kolekcje ofiarowane Bibliotece przez osoby publiczne, takie jak zmarły prezydent Mohamed Anwar el-Sadat, sułtan Qaboos, dr Abdel Razek el-Sanhoury i dr Hussein Heikal. Ze zbiorów można korzystać w czytelni, także kopiować (ale tylko zgodnie z przepisami 20% książki). Niektóre książki nie mogą być kserowane z powodu ich złego stanu.

Biblioteka dla niedowidzących

Nosi imię Taha Husajna. Jej patron to znany egipski pisarz, który był niewidomy[5].

W skład biblioteki wchodzą również: biblioteka dla dzieci, młodzieży, sztuki i multimediów.

Biblioteka frankofońska

Powstała w 2009 roku, kiedy Biblioteka otrzymała dar 500 000 książek w języku francuskim. Jest to czwarta pod względem wielkości biblioteka frankofońska na świecie (poza terenem Francji)[6].

Dział Noblowski

Na trzecim piętrze znajduje się Dział Noblowski, który gromadzi dzieła laureatów literackiej Nagrody Nobla od 1901 do czasów współczesnych. W jego skład wchodzi sala Noblowska, audytorium Gada Rausinga i Salon Söderbergów. Nosi imię szwedzkiej rodziny Rausing, która, aby mógł powstać, zaproponowała Bibliotece Aleksandryjskiej wsparcie finansowe[7]. Meble Działu Noblowskiego zostały zaprojektowane przez znanych szwedzkich projektantów, takich jak Åke Axelsson i Erik Gunnar Asplund. W Sali Noblowskiej znajduje się duży stół konferencyjny wykonany z korzenia olchy i drewna wiśniowego, podobny do stołu w Auli Zgromadzenia Noblowskiego w Sztokholmie. Inną atrakcją jest dywan autorstwa znanej szwedzkie projektantki dywanów Märt Måås-Fjätterström, na którym znajduje się fragment nordyckiego wiersza Hávamál.

Dział Noblowski można zwiedzać po wcześniejszym (przynajmniej 2 dni) umówieniu się na wizytę przez wysłanie e-maila na adres podany na stronie biblioteki.

Centrum Kongresowe

Centrum Konferencyjne zostało wybudowane na powierzchni 5000 m² i zostało otwarte 22 sierpnia 1991 roku. Znajduje się na nabrzeżu naprzeciwko wschodniego portu i półwyspu Silsilah. Z główną biblioteką jest połączone podziemnym przejściem. Centrum ma cztery sale konferencyjne, dwie sale wystawowe, salon VIP, trzy restauracje i kawiarnię[8].

Planetarium

Obok budynku biblioteki zbudowano Bibliotheca Alexandrina Planetarium Science Center. Składa się ono z Planetarium, Muzeum Historii Nauki i ALEXploratorium[9].

Muzea

Na terenie Biblioteki znajdują się 4 muzea:

Muzeum Sadata – poświęcone pamięci prezydenta Egiptu Sadata. Ma 260 m². Muzeum posiada zbiór medali, zdjęć, filmów, kolekcja rzeczy osobistych w tym cywilnych i wojskowych garniturów prezydenta Sadata, w tym zabarwiony krwią garnitur wojskowy, który miał na sobie w dniu zabójstwa 6 października 1981 roku[10].

Muzeum Starożytności – podczas budowy biblioteki prowadzono badania archeologiczne terenu na którym miał stanąć budynek. Odkryto zabytki z okresu hellenistycznego, rzymskiego i bizantyńskiego. Powstała wówczas koncepcja prezentowania ich w miejscu odkrycia. Muzeum posiada 1133 obiekty, w tym dwie unikatowe kolekcje: eksponatów znalezionych podczas prac wykopaliskowych na budowie w latach 1993–1995 i wydobytych z dna Morza Śródziemnego w pobliżu wschodniego portu i zatoki Abukir[11].

Muzeum Rękopisów – nie tylko gromadzi cenne zbiory, ale również szkoli kadry w metodach konserwacji i restaurowania rękopisów[12].

Muzeum Historii Nauki – na stałej wystawie można poznać historię nauki w starożytnym Egipcie, hellenistycznej Aleksandrii i świata arabsko-muzułmańskiego[13].

Zwiedzanie

Wycieczki oferowane są w następujących językach: arabskim, angielskim, francuskim i hiszpańskim. W foyer Biblioteki znajduje się Biuro informacji turystycznej w którym można wcześniej zarezerwować wycieczkę telefonicznie, za pośrednictwem poczty e-mail lub osobiście. Bilety zawierają koszty przewodnika i wstępu na wystawy[14].

Przypisy

  1. ↑ Construction of new Alexandria library enters final months online, dostęp 2017-11-29.
  2. ↑ Bibliotheca Alexandrina Egypt: Egyptian Library Building online Dostęp 2017-11-29.
  3. ↑ Law No. 1 of 2001 Concerning the Library of Alexandria online Dostęp 2017-01-27.
  4. ↑ Bibliotheca Alexandrina (zdjęcia) online Dostęp 2017-11-29.
  5. ↑ Taha Hussein Library For Visually Impaired online Dostęp 2017-11-29.
  6. ↑ The francophone library online Dostęp 2017-11-29.
  7. ↑ Nobel Section online Dostęp 2017-11-27.
  8. ↑ Conference Center online Dostęp 2017-11-27.
  9. ↑ Bibliotheca Alexandrina Planetarium Science Center online Dostęp 2017-11-29.
  10. ↑ Sadat Museum online Dostęp 2017-11-27.
  11. ↑ Antiquities Museum online Dostęp 2017-11-29.
  12. ↑ Manuscripts Museumonline Dostęp 2017-01-29.
  13. ↑ History of Science Museum online Dostęp 2017-11-29.
  14. ↑ Guided Tours online Dostęp 2017-11-29.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.