Białostocki Pułk Obrony Terytorialnej im. gen. Walerego Wróblewskiego – oddział obrony terytorialnej ludowego Wojska Polskiego.

Białostocki Pułk Obrony Terytorialnej został sformowany na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 010/OTK z dnia 6 maja 1963 roku i zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 069/Org. z dnia 6 maja 1963 roku.

Jednostka została zorganizowana w terminie do dnia 30 maja 1963 roku, poza normami wojska, w garnizonie Ełk, według etatu pułku OT kategorii „B”^[3].

Minister Obrony Narodowej rozkazem Nr 21/MON z dnia 24 kwietnia 1965 roku nadał pułkowi imię generała Walerego Wróblewskiego.

W październiku 1974 roku pułk został rozformowany.

Struktura organizacyjna pułku

• dowództwo i sztab^[4].
• 4-6 kompanii piechoty a. 3 plutony piechoty i pluton ckm
• kompania specjalna a. pluton saperów, pluton łączności i pluton chemiczny
• pluton zaopatrzenia

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Banaszek. Obrona Terytorialna Kraju w województwie kieleckim (1963–1975). Organizacja i działalność. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2013. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0043-7182. 
• Jerzy Kajetanowicz. Wojska Lądowe Obrony Terytorialnej Kraju w systemie bezpieczeństwa wewnętrznego Polski w latach 1959-1989. „Zeszyty Naukowe Akademii Obrony Narodowej”. 4, 2008. Warszawa: Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe. ISSN 0867-2245. 
• JerzyJ. Kajetanowicz JerzyJ., Wojsko Polskie w systemie bezpieczeństwa państwa 1945-2010, Częstochowa: Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza, 2013, ISBN 978-83-7455-316-2, OCLC 857952761 .brak strony (książka)
• Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.