Białokury
wieś
Ilustracja
Wjazd od strony Świecia Kołobrzeskiego
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

kołobrzeski

Gmina

Siemyśl

Liczba ludności (2013)

276[1]

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

78-123[2]

Tablice rejestracyjne

ZKL

SIMC

0311214

Położenie na mapie gminy Siemyśl
Mapa konturowa gminy Siemyśl, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Białokury”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Białokury”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Białokury”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Białokury”
Ziemia54°00′55″N 15°30′56″E/54,015278 15,515556[3]

Białokury (niem. Baldekow) – wieś sołecka w północno-zachodniej Polsce, położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, w gminie Siemyśl.

Według danych z 31 grudnia 2013 r. Białokury miały 276 mieszkańców[1].

Położenie

Miejscowość leży na Równinie Gryfickiej ok. 21 km na południe od Kołobrzegu przy drodze powiatowej Rościęcino – Rzesznikowo.

Historia

Pierwsze wzmianki o Bialcur pochodzą z 1224 r., gdy księżna pomorska Anastazja, powołując do życia klasztor norbertanek w Białobokach koło Trzebiatowa przekazała im we władanie m.in. Białokury[4]. Źródła z 1264 r. mówią o istnieniu w miejscowości działów własnościowych rodziny von Manteuffel i klasztoru w Białobokach[5]. Później miejscowość znalazła się w rękach kapituły kołobrzeskiej[6]. Po sekularyzacji dóbr kościelnych wieś trafiła w ręce Manteuffelów. W 1594 r. Białokury wchodziły w skład parafii ewangelickiej w Gorawinie[7]. W 1628 r. wieś należy do Manteuffelów z Drozdowa[5]. Po pokoju westfalskim i podziale księstwa pomorskiego wieś wchodziła w skład Brandenburgii, potem Prus i Niemiec. W XVIII w. Białokury są podzielone pomiędzy rodziny von Kamecke i Manteuffelów[5], później często zmieniały właścicieli. Przed 1945 r. Białokury wchodziły w skład okręgu (Amt), jak i parafii ewangelickiej Gorawino[8]. Od 1945 r. w granicach Polski. W latach 1950 – 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego.

Zabytki

Transport

Połączenie autobusowe z Kołobrzegiem jest obsługiwane przez kilku przewoźników. Przez Białokury przebiegają również linie do Rymania, Szczecina i Gościna. Na terenie wsi znajdują się 2 przystanki autobusowe.

Przypisy

  1. 1 2 Wykaz sołectw, sołtysi, liczba mieszkańców. BIP UG Siemyśl. [dostęp 2014-09-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 26 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4842
  4. ↑ TRZEBIATÓW - Kościół św. Mikołaja. architektura.pomorze.pl. [dostęp 2014-05-31].
  5. 1 2 3 Szlakiem Rodów Pomorskich. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-08-22].
  6. ↑ Szlakami otwartych kościołów dorzecza Parsęty. Związek Miast i Gmin Dorzecza Parsęty. [dostęp 2013-05-23].
  7. ↑ Historia parafii Gorawino cz. 1. gorawino.net. [dostęp 2013-08-22].
  8. ↑ Miejscowość Białokury. kreis-kolberg-koerlin.de. [dostęp 2014-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-21)].
  9. ↑ Rejestr zabytków KOBiDZ, nr rej. 982 z 2.02.1978
  10. ↑ (nr rej. od 266) Rozporządzenie Wojewody Koszalińskiego Nr 7/92 z 30 września 1992 r. (Dz. Urz. Woj. Koszalińskiego z 1992 r. Nr 15)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.