Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
6,988 km² |
Wysokość |
269 m n.p.m. |
Populacja (2008[1]) • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3852 |
Kod pocztowy |
30343 |
Położenie na mapie obwodu chmielnickiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
50°00′15″N 26°38′51″E/50,004167 26,647500 |
Białogródka[2] (ukr. Білогородка, Biłohorodka) – wieś na Ukrainie w rejonie szepetowskim obwodu chmielnickiego.
Znajduje się tu stacja kolejowa Białogródka, położona na linii Szepetówka – Tarnopol.
Historia
Miejscowość założona w 1400 roku. Miała zamek, którego pozostałości były widoczne jeszcze w XIX wieku[3].
Kniaź Aleksander Fiodorowicz Czartoryski przeprowadził ze swoim bratem Iwanem podział pozostałego po ojcu majątku; z dóbr wołyńskich kniaziowi Iwanowi przypadły miasta: Klewań i Białogródka (Biełgorod) z wsiami i folwarkami przynależnymi do tej części.
Prywatna wieś szlachecka, położona w województwie wołyńskim, w 1739 roku należała do klucza Białogródka Lubomirskich[4].
Pod rozbiorami siedziba gminy Białogródka w powiecie zasławskim guberni wołyńskiej.
Urodzeni
- Stanisław Kardaszewicz ur. w 1826 – polski badacz dziejów miasta Ostroga na Wołyniu,
- Józef Paczoski ur. w 1864 – polski botanik, badacz flory Puszczy Białowieskiej, twórca teorii pantopizmu i podstaw fitosocjologii.
Przypisy
- ↑ who-is-who.com.ua. who-is-who.com.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-17)]..
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Wstęp Henryka Mościckiego do książki Stanisława Kardaszewicza Dzieje dawniejsze miasta Ostroga.
- ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok V, zeszyt 3 (58), 1972, s. 437.
Linki zewnętrzne
- Białogródka, mko, powiat zasławski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 190 .
- Białogródka na stronie Rady Najwyższej Ukrainy