Biała Kopa (od lewej), Rudawiec (w głębi z prawej), Orlik (na pierwszym planie). Widok z Drogi Marianny | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
1033 m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów | |
50°15′06,47″N 16°58′32,18″E/50,251797 16,975606 |
Biała Kopa (niem. Bielenkoppe, Bieler-Koppe, 1033 m n.p.m.) – szczyt w Górach Bialskich. Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski J. Kondrackiego znajduje się w Górach Złotych (332.61).
Położenie
Biała Kopa znajduje się we wschodniej części Gór Bialskich, w krótkim, bocznym grzbieciku, odgałęziającym się od Rudawca w kierunku północnym[1][2].
Od zachodu i północy otacza ją dolina potoku Bielawka. Na wschodnich zboczach Białej Kopy ma źródła Morawski Potok[1][2].
Budowa geologiczna
Masyw Białej Kopy zbudowany jest z drobnoziarnistych, cienkowarstewkowych lub smużystych gnejsów gnejsów gierałtowskich[3] – skał metamorficznych należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika[4].
Ochrona przyrody
Masyw Białej Kopy znajduje się w Śnieżnickim Parku Krajobrazowym[2].
Turystyka
W rejonie Białej Kopy nie ma żadnych szlaków turystycznych[2].
Przypisy
- 1 2 Staffa 1993 ↓, s. 45.
- 1 2 3 4 Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa turystyczna w skali 1:40 000, Wydawnictwo Studio Plan, Wyd. VI, Wrocław 2011, ISBN 978-83-62645-89-3
- ↑ Z. Cymerman, S. Cwojdziński: Szczegółowa mapa geologiczna Sudetów skala 1:25 000, ark. Strachocin Bielice, Instytut Geologiczny, Warszawa 1986
- ↑ Ewa Stupnicka , Geologia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1989, s. 70-71, ISBN 83-220-0336-6, OCLC 749682353 .
Bibliografia
- M. Staffa (red.): Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1993, s. 45. ISBN 83-7005-095-6. OCLC 69503493.
- Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa turystyczna w skali 1:40 000, Wydawnictwo Studio Plan, Wyd. VI, Wrocław 2011, ISBN 978-83-62645-89-3