Afisz teatralny
Violet Cameron w roli Bettiny.

Bettina czyli dziewczę szczęścia (także Maskota czyli dziewczę szczęścia fr. La Mascotte) – opera komiczna Edmonda Audrana w trzech aktach. Libretto napisali Alfred Duru and Henri Chivot. Prapremiera odbyła się w Paryżu 29 grudnia 1880.

Fabuła

Akt I

Tytułową bohaterką jest dziewczyna, która ma magiczną właściwość, że przynosi szczęście każdemu, kto ma z nią styczność. Ta moc trwać będzie jednak jedynie tak długo, jak długo Bettina pozostanie czysta i cnotliwa. Początkowo Bettina pracuje w gospodarstwie farmera Rocco, jako opiekunka indyków. Informacja o jej cudownych mocach dociera jednak do władcy księstwa Piombino - Laurenta XVII, który od dawna już borykał się z kumulacją pechowych zdarzeń. Laurent, chcąc pozyskać Bettinę na swój dwór, wymyśla historię, że jest ona zaginioną arystokratką.

Akt II

Gdy Bettina zamieszkuje na dworze, Laurentowi zaczyna powodzić się coraz lepiej. Dba on bardzo o swoją maskotkę i o to, by nie straciła ona swych magicznych mocy. Tymczasem zakochany w Bettinie pasterz Pippo czyni starania, by odnaleźć swoją ukochaną. Gdy zakochuje się w nim córka Laurenta (Fiametta) - ojciec jest bardzo przychylny temu związkowi, gdyż odsuwa w ten sposób niebezpieczeństwo od cnoty Bettiny. Rodzi to z kolei gniew narzeczonego Fiametty (Fritelliniego). Sytuacja robi się niebezpieczna, więc Pippo i Bettina uciekają razem przez okno.

Akt III

Los odwrócił się od Laurenta: przegrywa wojnę z Fritellinim i zmuszony jest wraz z córką uciekać z zamku w przebraniu włóczęgów. Trafiają wprost na uroczystość zaślubin Bettiny i Pippo, którego los również się przy dziewczynie poprawił i z prostego pasterza stał się kapitanem w służbie Fritelliniego. Pippo dowiaduje się, że konsumując małżeństwo straci zarazem przychylność losu, jednak miłość zwycięża i decyduje się i tak poślubić Bettinę. Laurent i Fiametta zostają zdemaskowani, lecz ponieważ Fiametta w łachmanach wygląda wciąż uroczo - Fritellini zakochuje się w niej na nowo. Wojna się kończy i panuje powszechna radość.

Ekranizacja

  • La mascotte (1935, reż. Léon Mathot)[1]

Przypisy

  1. ↑ La mascotte (1935) [online], IMDb [dostęp 2024-01-25].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.