 Widok na Beror Chajil, 1992 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Dystrykt | |
| Wysokość |
73 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Dystryktu Południowego  | |
Położenie na mapie Izraela  | |
 31°33′28″N 34°38′49″E/31,557778 34,646944 | |
| Strona internetowa | |
Beror Chajil (hebr. ברור חיל; pol. Pytający Żołnierze; oficjalna pisownia w ang. Bror Hayil) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Sza’ar ha-Negew, w Dystrykcie Południowym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).
Położenie
Kibuc jest położony na pograniczu nadmorskiej równiny z pustynią Negew. Na północy przepływa strumień Brora, a na południu jest wadi strumienia Oblique. Kibuc jest położony w odległości 15 kilometrów od Morza Śródziemnego, i 8 kilometrów od granicy Strefy Gazy.
W jego otoczeniu znajduje się miasto Sederot, kibuce Or ha-Ner, Gewaram i Dorot, moszawy Chelec i Telamim, oraz wioska młodzieżowa Ibim.
Demografia
Liczba mieszkańców Beror Chajil[1]:
Historia
Kibuc został założony 20 kwietnia 1948 przez grupę żydowskich żołnierzy, do których 5 maja dołączyli cywilni imigranci z Egiptu. Wkrótce potem dołączyli do nich jeszcze imigranci z Brazylii. Ziemię zakupił Żydowski Fundusz Narodowy. W tych ostatnich dniach wojny domowej w Mandacie Palestyny w okolicy tej dochodziło do licznych incydentów zbrojnych, pomimo to kibuc przetrwał, a jego obronę wzmocniono żołnierzami Palmach. 12 maja żydowscy żołnierze zaatakowali i zdobyli sąsiednią arabską wioskę Burajr[2]. Istnieją relacje mówiące, że podczas zdobywania wioski doszło do masakry ludności arabskiej. Wszyscy mieszkańcy uciekli następnie do Strefy Gazy, a budynki wioski wyburzono[3].
Na początku I wojny izraelsko-arabskiej w maju 1948 wojska egipskie odcięły kibuc Beror Chajil, który znalazł się w żydowskiej enklawie izolowanej na pustyni Negew. Kibuc doznał dużych strat od ostrzału egipskiej artylerii. Zaopatrzenie było dostarczane drogą powietrzną. Dopiero w październiku Siły Obronne Izraela zdołały przebić się przez egipskie linie i dotrzeć do kibucu. Po wojnie Beror Chajil został odbudowany[4].
W latach 90. XX wieku kibuc znalazł się w kryzycie ekonomicznym. Zmusiło to jego członków do przeprowadzenia restrukturyzacji i prywatyzacji. Obecnie w północno-wschodniej części trwają prace budowlane domów, które będą wystawione na komercyjną sprzedaż[5].
Kultura i sport
W kibucu znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest basen kąpielowy, sala sportowa i boisko do piłki nożnej.
Edukacja
Kibuc utrzymuje przedszkole.
Religia
Gospodarka
Większość mieszkańców pracuje poza kibucem, najczęściej w okolicznych zakładach przemysłowych. Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie, sadownictwie, uprawach w szklarniach, oraz hodowli bydła mlecznego i drobiu.
Z firm znajduje się tutaj siedziba firmy produkującej oprogramowanie komputerowe. Rozwijane są także usługi turystyczne (spa).
Infrastruktura
W kibucu znajduje się ośrodek zdrowia i sklep wielobranżowy.
Komunikacja
Z kibucu wyjeżdża się na zachód na drogę nr 232, którą jadąc na południowy zachód dojeżdża się do miasta Sederot, lub jadąc na północ dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 252 prowadzącą na wschód do moszawów Chelec i Telamim.
Przypisy
- ↑ Dane statystyczne. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. (hebr.).
- ↑ Welcome To Burayr. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. (ang.).
- ↑ Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 258. ISBN 0-521-00967-7. (ang.).
- ↑ Beror Chajil. [w:] Centrum Informacyjne Negev [on-line]. [dostęp 2011-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-01)]. (hebr.).
- ↑ Budowa domów w kibucu Beror Chajil. Beror Chajil. [dostęp 2011-09-03]. (hebr.).