Bernard I (książę Saksonii-Meiningen)

Bernard I
	książę Saksonii-Gothy-Altenburga; (z braćmi)
Okres	od 1674; do 1680
Poprzednik	Ernest I Pobożny
Następca	podział między braci
	książę Saksonii-Meiningen
Okres	od 1680; do 1706
Poprzednik	wydzielone z księstwa Saksonii-Gothy-Altenburga
Następca	Ernest Ludwik I
	Dane biograficzne
Dynastia	Wettynowie
Data i miejsce urodzenia	10 września 1649 ; Gotha
Data i miejsce śmierci	27 kwietnia 1706 ; Meiningen
Ojciec	Ernest I Pobożny
Matka	Elżbieta Zofia z Saksonii-Altenburga
Żona	Maria Jadwiga z Hesji-Darmstadt; od ; do 1680
Dzieci	Ernest Ludwik I, Bernard, Jan Ernest, Maria Elżbieta, Jan Jerzy, Fryderyk Wilhelm, Jerzy Ernest
Żona	Elżbieta Eleonora Zofia z Brunszwiku-Wolfenbüttel; od 1681
Dzieci	Elżbieta Ernestyna Antonia, Eleonora Fryderyka, Antoni August, Wilhelmina Luiza, Antoni Ulryk

Bernard I (ur. 10 września 1649 w Govie, zm. 27 kwietnia 1706 w Meiningen) – książę Saksonii w księstwie Saksonii-Gothy-Altenburga od 1674 do 1680 (wraz z braćmi), po podziale od 1680 samodzielny książę Saksonii-Meiningen.

Życiorys

Obszar księstwa Saksonii-Meiningen w 1680 na tle granic saskich księstw na terenie Turyngii

Bernard był jednym z licznych synów księcia Saksonii-Gotha-Altenburg Ernesta I Pobożnego z rodu Wettinów i Elżbiety Zofii, córki księcia Saksonii-Altenburg Jana Filipa^[1]. W wyniku podziału księstwa między siebie i sześciu braci otrzymał w 1680 jego niewielką część z Meiningen. Uczestniczył w wojnach prowadzonych przez cesarza Leopolda I Habsburga. Dzięki bezpotomnej śmierci trzech braci udało mu się powiększyć grancie swego księstwa o fragmenty ich dziedzin. W swym testamencie zakazał dalszego dzielenia księstwa^[2].

Rodzina

Bernard był dwukrotnie żonaty. Pierwszą jego żoną była Maria Jadwiga (1647–1680), córka landgrafa Hesji-Darmstadt Jerzego II. Z tego związku pochodziło siedmioro dzieci:

Ernest Ludwik I (1672–1724), następca ojca jako książę Saksonii-Meiningen,
Bernard (1673–1694),
Jan Ernest (1674–1675),
Maria Elżbieta (1676–1676),
Jan Jerzy (1677–1678),
Fryderyk Wilhelm (1679–1746), książę Saksonii-Meiningen od 1743,
Jerzy Ernest (1680–1699)^[1].

Po śmierci pierwszej żony Bernard poślubił w 1681 Elżbietę Eleonorę Zofię (1658–1729), córkę księcia Brunszwiku-Wolfenbüttel Antoniego Ulryka i wdowę po Janie Jerzym z Meklemburgii-Schwerin. Para miała pięcioro dzieci:

Elżbieta Ernestyna Antonia (1681–1766), ksieni w Gandersheimie^[2],
Eleonora Fryderyka (1683–1739),
Antoni August (1684–1684),
Wilhelmina Luiza (1686–1753), żona Karola, księcia Wirtembergii-Juliusburga,
Antoni Ulryk (1687–1763), książę Saksonii-Meiningen od 1746^[1].

Przypisy

1 2 3 Bernhard I. (III) Herzog v.Sachsen-Meiningen. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-11-29].
1 2 Alfred Erck: Georg II. - der bedeutendste Vertreter des herzoglichen Hauses Sachsen-Meiningen. W: Herzog Georg II. von Sachsen-Meiningen (1826–1914): Kultur als Behauptungsstrategie?. Maren Goltz, Werner Greiling, Johannes Mötsch (hg.). Köln - Weimar - Wien: Böhlau Verlag, 2015, s. 16–18, seria: Veröffentlichungen der Historischen Komission für Thüringen. 46. ISBN 978-3-412-50151-8.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[wwp-1] 1 2 3 Bernhard I. (III) Herzog v.Sachsen-Meiningen. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2017-11-29].

[hgii-2] 1 2 Alfred Erck: Georg II. - der bedeutendste Vertreter des herzoglichen Hauses Sachsen-Meiningen. W: Herzog Georg II. von Sachsen-Meiningen (1826–1914): Kultur als Behauptungsstrategie?. Maren Goltz, Werner Greiling, Johannes Mötsch (hg.). Köln - Weimar - Wien: Böhlau Verlag, 2015, s. 16–18, seria: Veröffentlichungen der Historischen Komission für Thüringen. 46. ISBN 978-3-412-50151-8.

[1]

[2]