Benedykt Konowalski

Data i miejsce urodzenia	21 marca 1928 Radom
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	27 stycznia 2021 Warszawa
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, dyrygent, pedagog
Odznaczenia

Benedykt Konowalski (ur. 21 marca 1928 w Radomiu, zm. 27 stycznia 2021 w Warszawie^[1]) – polski kompozytor, dyrygent i pedagog.

Życiorys

Grób Benedykta Konowalskiego na cmentarzu Bródnowskim

Syn kompozytora Józefa Konowalskiego. W 1952 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1956 pełnił funkcję kierownika Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego w Warszawie. W międzyczasie rozpoczął studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Pod kierunkiem Jana Maklakiewicza i Tadeusza Szeligowskiego ukończył studia na Wydziale Kompozycji (1960), a następnie na Wydziale Dyrygentury Symfoniczno-Operowej u Stanisława Wisłockiego (1964). Od 1966 był wykładowcą na uczelni, którą ukończył, był prodziekanem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, w latach 1984–1987 pełnił funkcję prorektora, a od 1987 jako profesor. W latach 1972–1992 przewodniczył kolegium redakcyjnemu Wydawnictwa Muzycznego Agencji Autorskiej w Warszawie^[2].

Prowadził wiele koncertów symfonicznych, na których dyrygował w kraju i poza jego granicami. Nagrał wiele płyt i programów telewizyjnych. Pod jego batutą dokonywały się prawykonania utworów kompozytorów współczesnych.

Wielokrotnie wygrywał konkursy artystyczne m.in. został laureatem konkursu kompozytorskiego Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich (1990), Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Feliksa Nowowiejskiego (1996) oraz Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Grażyny Bacewicz (1999). W latach 1977 i 1987 był nagradzany przez Ministra Kultury i Sztuki, a w 1979 i 1987 otrzymał nagrodę Prezesa Rady Ministrów I stopnia za całokształt twórczości artystycznej oraz za twórczość dla dzieci i młodzieży. W 1998 został odznaczony Medalem Polonia Mater Nostra Est. W 2017 otrzymał Medal „Milito Pro Christo”^[3].

W 2008 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[4].

Jest kompozytorem symfonii, koncertów, oratoriów, utworów kameralnych i chóralnych. Tworzy suity, muzykę wokalną, wokalno – instrumentalną i baletową, a nawet operę oraz utwory dla dzieci^[5].

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 3B-5-32)^[6].

Przypisy