Belet – w tradycji okultystycznej upadły anioł, demon, król piekła. Znany również pod imionami Beleth, Bylet, Byleth, Bilet i Bileth. Rządzi 85, a według Dictionnaire Infernal 80 legionami duchów piekielnych. Przed upadkiem należał do drugiego kręgu, chóru potęg. Wciąż wierzy, że wróci na Siódmy Tron w niebie. W Sztuce Goecji jest trzynastym, a w Pseudomonarchii Daemonum dwudziestym duchem.

W demonologii

By go przywołać i podporządkować potrzebna jest jego pieczęć, która według Sztuki Goecji powinna być zrobiona ze złota. Należy również mieć dysk Salomona, który jest w tym przypadku zrobiony ze srebra. By go ujarzmić mag musi mieć leszczynową różdżkę, którą trzeba skierować na południe i na wschód, zakreślić nią trójkąt za kręgiem i odpowiednimi zaklęciami zmusić, by zajął w nim miejsce. Jeśli duch nie posłucha, należy powtórzyć zaklęcie dzięki czemu z pewnością stanie się posłuszny i zajmie miejsce w trójkącie. W ewokacji może pomóc kielich wina. Jednakże pamiętać trzeba by odnosić się do niego z szacunkiem godnym wielkiemu królowi. Bardzo lubi komplementy.

Może obdarzyć maga miłością przez dowolny czas. Dzięki niemu człowiek staje się mocarzem.

Zawsze ujeżdża bladego konia. Ukazuje się przy odgłosie trąbek i innych instrumentów muzycznych (wykonawcami muzyki są koty). Sprawia wrażenie bardzo gniewnego, dzięki czemu sprawdza odwagę egzorcysty. Ma płomienny oddech.

W kulturze popularnej

  • W grze fabularnej In Nomine Beleth jest przedstawiany jako księżniczka demonów.
  • W grze Heroes of Might and Magic V jest władca piekieł, który nazywa się Kha-Beleth.
  • W grze Lineage II Beleth ukazany jest jako najpotężniejszy mag używający czarnej magii, uciekł na wyspę Hellbound gdzie osiadł w Stalowej Cytadeli.
  • W książkach Katarzyny Bereniki Miszczuk "Ja, diablica", "Ja, anielica", "Ja,potępiona" ukazany jako jedna z ważniejszych postaci, lekko zwariowany diabeł zakochany w głównej bohaterce.
  • W grze Fire Emblem Three Houses Byleth jest imieniem głównego bohatera, nieprzypadkowo noszącego tytuł Popielnego Demona (ang. Ashen Demon)

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.