Bazylika św. Lamberta
Ilustracja
Widok na kościół z przeciwległego brzegu Renu
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia Północna-Westfalia

Miejscowość

Düsseldorf

Wyznanie

katolicyzm

Rodzaj

kościół parafialny

Wezwanie

św. Lambert

Dane świątyni
Styl

gotycki

Położenie na mapie Nadrenii Północnej-Westfalii
Mapa konturowa Nadrenii Północnej-Westfalii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Lamberta”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bazylika św. Lamberta”
Ziemia51°13′41,7″N 6°46′17,6″E/51,228250 6,771556
Strona internetowa

Bazylika św. Lamberta – rzymskokatolicki kościół w Düsseldorfie, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w Niemczech; wzniesiony w stylu gotyckim na miejscu wcześniejszej budowli w XIV w.

Historia

Pierwsza wzmianka, którą wiąże się z historią kościoła, pochodzi z 1159 i odnosi się najprawdopodobniej do kaplicy dworskiej, która wznosiła się w obecnym jego miejscu. W XIII w. kaplica została rozbudowana w trójnawowy romański kościół, który pełnił funkcje parafialne dla wsi Düsseldorf. W 1288 hrabia Bergu Adolf V nadał wsi prawa miejskie (w zamian za pomoc otrzymaną od jej mieszkańców w bitwie pod Worringen) i powołał przy kościele zgromadzenie kanoników podnosząc go do rangi kolegiaty. Rozpoczął też rozbudowę kościoła w stylu gotyckim. Po jego śmierci prace zostały jednak wstrzymane, a podjął je na nowo dopiero w końcu XIV w. książę Bergu Wilhelm I, który wybrał miasto na swoją siedzibę. Przy tej okazji zburzył on pozostałości świątyni romańskiej. Nowa świątynia została konsekrowana 13 lipca 1394 pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Do kościoła przeniesiono wówczas z Remagen relikwie św. Apolinarego, który wkrótce został patronem miasta i co roku 23 lipca obchodzone jest tu jego święto[1].

W 1634 doszło do wybuchu amunicji w pobliżu kościoła, a wywołany skutek niego pożar zniszczył większość gotyckiego wyposażenia kościoła. Staraniem Filipa Wilhelma Wittelsbacha kościół wyposażono wówczas w nowe, barokowe ołtarze[1].

W 1805 rozwiązano zgromadzenie kanoników, a kościół powrócił do dawnego wezwania (św. Lamberta). W 1974 papież Paweł VI nadał kościołowi tytuł bazyliki mniejszej[1].

Opis

Kościół św. Lamberta to wzniesiona z cegły budowla gotycka, halowa, z wysoką wieżą o skręconym hełmie[2]. Prezbiterium świątyni otoczone jest ambitem[3].

Z gotyckiego wyposażenia kościoła zachowały się rzeźbiona pietà, stalle kanonickie, rzeźba przedstawiająca św. Lamberta, relikwiarz św. Pankracego i chrzcielnica. Ponadto z tego okresu pochodzą freski wyeksponowane na ścianach kościoła i sakramentarium, które z powodu bogatej ornamentalnej i figuralnej dekoracji uznawane jest za najcenniejszy zabytek w kościele. W latach 1596–1599 wykonano piękny, renesansowy nagrobek księcia Jülich, Kleve i Bergu Wilhelma Bogatego (w znajdującej się w kościele krypcie pochowani są inni książęta Bergu i członkowie ich rodzin). Główny ołtarz kościoła pochodzi z XVII w., w tym samym stuleciu wykonano również relikwiarz św. Apolinarego, patrona miasta. Cennymi zabytkami są stanowiące wizerunki łaski dwa posągi Matki Boskiej (z ok. 1100, przeniesiona tu z innego kościoła, i z XVI w.)[3].

Obecne witraże w oknach a także główny portal wejściowy pochodzą z lat 60. XX w., a organy z przełomu XX i XXI w.[3]



Przypisy

  1. 1 2 3 Hermann J. Richartz: Aus der Geschichte von St. Lambertus. [w:] St. Lambertus Düsseldorf: Kath. Kirchengemeinde [on-line]. 2012. [dostęp 2018-06-18].
  2. ↑ Gordon McLachlan: The Rough Guide to Germany. 2004, s. 537. ISBN 978-1-84353-293-4.
  3. 1 2 3 Hermann J. Richartz: Rundgang durch die Kirche. [w:] St. Lambertus Düsseldorf: Kath. Kirchengemeinde [on-line]. 2012. [dostęp 2018-06-18].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.