Battos I (stgr. Βάττος) – na wpół legendarny założyciel i pierwszy król Cyreny.

Życiorys

Był synem Polymnestora, w 17. pokoleniu potomka Argonauty Eufemosa^[1][2]. Jego matka, Fronime, pochodziła z Krety^[1]. Mieszkał na wyspie Thera^[1][2]. Od dziecka jąkał się^[1][2]. Pewnego dnia udał się w sprawie swojego głosu do wyroczni delfickiej, która poleciła mu udać się do Libii i założyć tam miasto^[2]. Niezadowolony z odpowiedzi, wrócił na Therę^[2]. W jakiś czas potem na Terejczyków zaczęły spadać różne nieszczęścia. Wysłali oni wówczas poselstwo do Delf, gdzie wyrocznia powtórzyła to, co wcześniej powiedziała Battosowi^[2]. Wysłali więc Battosa wraz z grupą kolonistów w kierunku wybrzeża libijskiego^[2]. Za pierwszym razem, niepewni co do dalszych działań, popłynęli z powrotem na Therę^[2]. Mieszkańcy nie pozwolili im jednak wyjść na brzeg i zaczęli w nich ciskać pociskami, zmuszając do zawrócenia^[2]. Za drugim razem wylądowali na wyspie u brzegów Libii i założyli tam osadę, jednak wiodło im się tam źle^[2]. Battos zawrócił wówczas z ludźmi do Grecji, by udać się po ponowną radę do wyroczni w Delfach. Ta oznajmiła im, że nie dopłynęli jeszcze do wskazanego celu^[2]. Dopiero za trzecim razem wylądowali na wybrzeżu libijskim, gdzie mieszkali przez sześć lat^[2]. Po upływie tego czasu Libijczycy wskazali im znacznie lepsze do osiedlenia miejsce, gdzie Battos założył miasto Cyrenę^[2]. Według relacji Pauzaniasza (X 15,6–7) w Libii Battos miał także pozbyć się swojego jąkania. Pewnego razu spotkał na pustyni lwa i przerażony zaczął krzyczeć pełnym głosem, odtąd mówiąc już bez ułomności^[2].

Samo imię Battos miało oznaczać jąkałę, choć według Herodota (IV, 150–160) było to słowo pochodzące z języka libijskiego i znaczące tyle, co „król”^[1]. Byłby to więc przydomek, a prawdziwe imię herosa miało brzmieć Aristoteles lub Aristajos^[1].

Przypisy