Baltole – żywice sztuczne stosowane do wyrobu lakierów, emalii i farb olejnych. Były produkowane w Polsce poprzez kondensację fenolu bądź jego pochodnych z formaldehydem oraz modyfikowane estrami kwasów żywicznych[1]. Charakteryzują się liczbą kwasową wynoszącą około 20. Są nierozpuszczalne w etanolu, rozpuszczają się w terpentynie, toluenie, benzynie lakowej[1] i olejach roślinnych. Ich odporność na wodę i inne środki chemiczne jest umiarkowana, co ogranicza możliwości ich stosowania. Niska temperatura mięknięcia (100–120 °C) i niska zawartość fenoplastów sprawia, że uzyskane z nich powłoki lakiernicze są stosunkowo miękkie[2]. Były przedmiotem normy branżowej BN-65/6111-07 Żywice lakiernicze – Baltole ustanowionej przez Zjednoczenie Przemysłu Organicznego i Tworzyw Sztucznych „Erg”[3].

Przypisy

  1. 1 2 baltole, [w:] Encyklopedia techniki. Chemia, Władysław Gajewski (red.), wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1966, s. 66, OCLC 864218327.
  2. ↑ Centralne Laboratorium Chemiczne: Sposób wytwarzania nowych modyfikowanych żywic fenoplastowych. Urząd Patentowy Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, 1957.
  3. ↑ Obwieszczenie Polskiego Komitetu Normalizacyjnego z dnia 30 listopada 1965 r. w sprawie ogłoszenia ustanowionych norm branżowych (M.P. z 1965 r. nr 67, poz. 386).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.