Bagiennik widłakowaty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

mchy

Klasa

prątniki

Rząd

rokietowce

Rodzina

krzywoszyjowate

Rodzaj

bagiennik

Gatunek

bagiennik widłakowaty

Nazwa systematyczna
Pseudocalliergon lycopodioides (Brid.) Hedenäs
Lindbergia 16:88. 1992
Synonimy
  • Drepanocladus lycopodioides (Brid.) Warst. – sierpowiec widłakowaty
Liść

Bagiennik widłakowaty (Pseudocalliergon lycopodioides (Brid.) Hedenäs) – gatunek mchu należący do rzędu rokietowców. Występuje na torfowiskach i mokrych łąkach, w strefie klimatów chłodnych Europy, Azji i Grenlandii.

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek występuje w Europie, Azji (Syberia) oraz na Grenlandii. W Polsce spotykany na północy i zachodzie kraju, rzadziej w Polsce Środkowej[3].

Morfologia

Pokrój
Mech tworzy zbite (czasem luźniejsze), błyszczące darnie o barwie żółtej lub brązowej.
Budowa gametofitu
Łodygi o długości 10-15(20) cm i grubości 2-2,5 mm (wraz z liśćmi) mają czerwoną barwę (w nasadzie czarną) i są słabo, nieregularnie rozgałęzione. W przekroju poprzecznym widoczna jest bardzo mała wiązka środkowa. Liście łodygowe o długości 3 i szerokości 1,5 mm są sierpowato zgięte, silnie wklęsłe. Nasada liścia jest szerokojajowata, a następnie liście zwężają się w krótki kończyk. Liście są całobrzegie, a jedynie na szczycie niewyraźnie ząbkowane. Liście gałązkowe są podobne do łodygowych, ale nieco krótsze (2 mm długości). Żółte żebro dochodzi do szczytu liścia.
Budowa sporofitu
Seta żółtoczerwona, dług. 3 cm, zakończona żółtoczerwoną, cylindryczną, słabo zgiętą puszką o długości 3 mm i szerokości 1 mm. Perystom jest podwójny[3][4].

Ekologia

Gatunek występuje na torfowiskach niskich, błotach, mokrych łąkach, w obszarach bogatych w wapń[3]. Zarodnikowanie w Polsce odbywa się w czerwcu i lipcu[4]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Caricetalia davallianae[4].

Zagrożenie i ochrona

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową od 2004 roku[5][6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. ↑ B. Goffinet, W.R. Buck, Classification of the Bryophyta, University of Connecticut, 2008– [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  3. 1 2 3 Bronisław Szafran: Mchy (Musci). T. II. Warszawa: PWN, 1961, s. 152-153.
  4. 1 2 3 Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
  5. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej roślin Dz.U. z 2014 r. poz. 1409.
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1764.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.