wieś | |
Pałac w Baborówku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
70-75 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
431[1] |
Strefa numeracyjna |
61 |
Kod pocztowy |
64-500[2] |
Tablice rejestracyjne |
PSZ |
SIMC |
0595708 |
Położenie na mapie gminy Szamotuły | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego | |
52°35′08″N 16°37′51″E/52,585556 16,630833[3] |
Baborówko – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie szamotulskim, w gminie Szamotuły[4]. Położona jest 5 km na południowy wschód od Szamotuł, przy szlaku kolejowym Poznań – Szczecin z przystankiem Baborówko.
Historia i zabytki
Na niewielkim wzniesieniu wśród łąk 500 m na południowy zachód od stacji kolejowej, nad strumieniem, położone jest grodzisko pierścieniowate z XI w. o średnicy około 30 m[5].
Wieś szlachecka Baborowo minus położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[6].
Wymieniona po raz pierwszy w 1421 r. jako Baworowo Minor. Należała wtedy do rodziny Baworowskich. W XV w. własność Kąsinowskich. W końcu XIX w. przeszła w ręce niemieckiego rodu von Hantelmanów. Dla nich około 1895 r. został zbudowany pałac eklektyczny z elementami secesyjnymi. Od 1953 r. mieścił się w nim Zakład Doświadczalny Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa przekształcony w Doświadczalny Zakład Rolny. Obecnie pałac jest w rękach prywatnych. Blisko pałacu znajduje się parterowa oficyna z przełomu XIX i XX w. Zabytkowy charakter mają również zabudowania folwarczne z lat 1883–1892; obora, chlewnia, kuźnia, spichlerz i gorzelnia. Pałac i oficynę otacza park krajobrazowy z drugiej połowy XIX w. o pow. około 6 ha. Rosną w nim m.in. dąb szypułkowy o obw. 390 cm, sosna wejmutka o obw. 230 cm – pomnik przyrody, a także buk purpurowy o obw. 360 cm.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Turystyka
Przez wieś przebiegają trasy rowerowych Szamotulskich pętli rowerowych:
- Szamotuły – Baborówko – Kąsinowo – Myszkowo – Przyborowo – Brodziszewo – Koźle – Wielonek – Ostroróg – Rudki – Gałowo – Szamotuły.
- Szamotuły – Baborówko – Pamiątkowo – Lulinek – Górka – Ślepuchowo – Objezierze – Chrustowo – Sławienko – Ruks – Dołęga – Sycyn – Piotrkówko – Szczuczyn – Szamotuły[7]
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 9 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1490
- ↑ Główny Urząd Statystyczny: Rejestr TERYT. [dostęp 2013-06-18].
- ↑ R.Krygiel, P.Mordal, Vademecum Krajoznawcze Ziemi Szamotulskiej, PTTK Oddział w Szamotułach, Szamotuły 2002, s. 50.
- ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 31.
- ↑ Portal Szamotulskie Trasy Rowerowe https://r.szamotuly.pl [dostęp: 2020-08-13]
Linki zewnętrzne
- Baborówko, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 75 .