BMW 600
Ilustracja
BMW 600 w Muzeum BMW w Monachium
Producent

BMW

Projektant

Willi Black

Zaprezentowany

27 sierpnia 1957[1]

Okres produkcji

1957–1959 (wyprodukowano 34 813 sztuk)

Miejsce produkcji

Monachium

Poprzednik

BMW Isetta

Następca

BMW 700

Dane techniczne
Segment

A

Typy nadwozia

2-drzwiowy fastback (jedne drzwi frotowe i drugie po prawej stronie dla pasażerów na tylnym siedzeniu

Silniki

benzynowy dwucylindrowy w układzie przeciwsobnym; poj. 582 cm³; chłodzony powietrzem; 14 kW; (19,5 PS)[2]

Skrzynia biegów

4-biegowa synchronizowana i bieg wsteczny manualna[2]

Napęd

tylny

Długość

2900 mm[2]

Szerokość

1400 mm[2]

Wysokość

1375 mm[2]

Rozstaw osi

1700 mm[2]

Masa własna

550-560 kg[2]

Zbiornik paliwa

23 l[2]

Liczba miejsc

4

Bagażnik

100 l

Ładowność

340 kg[2]

Dane dodatkowe
Konkurencja

Fiat 500, Messerschmitt Kabinenroller, Mikrus MR-300, Mini, Vespa 400, Zündapp Janus

BMW 600 – samochód osobowy klasy aut miejskich produkowany przez niemiecki koncern motoryzacyjny BMW w latach 1957–1959, jako konkurencyjny dla francuskich, angielskich i włoskich samochodów tej klasy[3]. Miał wypełnić lukę między motocyklami i dużymi samochodami osobowymi[4]. Był to czteromiejscowy mały samochód produkowany od połowy 1957 do listopada 1959. Konstrukcja silnika była w dużej mierze oparta na czterosuwowych silnikach motocyklowych BMW w uładzie przeciwsobnym (bokser) ze zmniejszonym skokiem tłoka i zmodyfikowanym gaźnikiem. Projekt częściowo był oparty na dwumiejscowym BMW Isetta, był pierwszym powojennym czteromiejscowym autem marki BMW. Nie był sukcesem sprzedażowym, ale zapoczątkował proces projektowania bardziej udanego następcy, BMW 700[5].

Historia

Już w 1956 BMW opracowało prototypy oparte na Isetta do budowy czteromiejscowego pojazdu z przednim wejściem i nową tylną osią oraz z chłodzonym powietrzem silnikiem typu bokser. Jeden nadal miał składany dach, taki jak Isetta, i wolnostojące reflektory; brakowało bocznych drzwi[6]. Nazwa przedwojennej serii „Dixi” została tymczasowo zakwalifikowana jako nazwa samochodu[5].

Dwa lata po wprowadzeniu Isetta, BMW zaprezentowało BMW 600 zaproszonym przedstawicielom prasy 27 sierpnia 1957 roku w Feldafing nad jeziorem Starnberg[1].

Budowa

Chłodzony powietrzem dwucylindrowy silnik typu bokser z centralnym wałkiem rozrządu napędzanym zębatkami walcowymi i zaworami górnymi w kształcie litery V jest zainstalowany wzdłużnie za tylną osią. Wentylator chłodzący znajduje się za silnikiem i jest napędzany bezpośrednio przez wał korbowy, nad nim znajduje się filtr powietrza. Skrzynia biegów z mechanicznie uruchamianym suchym sprzęgłem jednotarczowym i mechanizmem różnicowym jest zamocowana kołnierzowo z przodu silnika. Ma centralną przerzutkę, cztery zsynchronizowane biegi do przodu i jeden bieg wsteczny. Tylne koła są napędzane przez dwa wały, każdy z dwoma gumowymi przegubami[7].

BMW 600 ma sztywną ramę skrzynkową wykonaną z podłużnych rur stalowych o przekroju kwadratowym. Każde z kół jest zawieszone z przodu na przesuniętym wahaczu w stylu zawieszenia Dubonnet (cały wahacz jest obracany do kierowania, a nie tylko wspornik koła), jak w Isetta[8]. Zawieszenie z tyłu umocowane było na szeroko zamontowanych, trójkątnych, wleczonych podłużnych wahaczach, zastosowanych po raz pierwszy w autach BMW[9][10]. Zawieszenie składa się ze sprężyn śrubowych z teleskopowymi amortyzatorami na wszystkich kołach oraz dodatkowych gumowych elementów tłumiących z tyłu[7].

Nadwozie to zamknięte nadwozie w całości ze stali (opcjonalnie ze składanym szyberdachem) z przednimi drzwiami otwieranymi na lewo i prawymi tylnymi bocznymi drzwiami, które są z przodu na zawiasach[8]. Kierownica i deska rozdzielcza odchylają się na zewnątrz po otwarciu przednich drzwi. Koło zapasowe znajduje się za osłoną po wewnętrznej stronie przednich drzwi. Zbiornik montowany jest nad silnikiem[7].

Samochód posiadał kanapę dla dwóch osób z przodu i z tyłu. Przestrzeń na tylnych siedzeniach została opisana jako obszerna we współczesnym raporcie z testów, według Paula Simsy w Auto, Motor und Sport "więcej niż w konwencjonalnych dwudrzwiowych małych samochodach". Bagażnik za tylną kanapą jest jednak bardzo mały i ma pojemność 100 litrów zgodnie ze specyfikacją fabryczną. Aby zwiększyć rozmiar, oparcie siedzenia można złożyć do przodu lub całe tylne siedzenie można wyjąć[7].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 Pressemappe: Vorstellung des BMW 600. bmw-grouparchiv.de. [dostęp 2022-06-27].
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Technische Daten des BMW 600. www.isetta-club.de. [dostęp 2022-06-27].
  3. ↑ Another example of maximum interior room with minimum exterior dimensions is the new Isetta 600 / w: Railton, Arthur R. (July 1958). Windsor, H. H. (Jr.); Grant, Roderick M.; Whittaker, Wayne; Railton, Arthur R. Popular Mechanics (U.S. ed.). Chicago, IL USA: Popular Mechanics. 110 (1): 84–87.. books.google.de. [dostęp 2022-06-27].
  4. ↑ DER GERNE-KLEIN.. www.bmwgroup-classic.com. [dostęp 2022-06-27].
  5. 1 2 Modell "Dixi" (Vorläufer BMW 600). bmw-grouparchiv.de. [dostęp 2022-06-27].
  6. ↑ BMW 600 Prototyp. www.isetta-club.de. [dostęp 2022-06-27].
  7. 1 2 3 4 Verkaufsprospekte und Testberichte, abgedruckt in Schrader-Motor-Chronik, Schrader Verlag, Stuttgart 1996, ISBN 3-613-87010-X, ISBN 978-83-945659-1-6
  8. 1 2 Norbye, Jan P 1984 ↓, s. 122.
  9. ↑ Norbye, Jan P 1984 ↓, s. 123.
  10. ↑ Levin 2004 ↓, s. 34.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Horst Münnich BMW - Eine deutsche Geschichte, Zsolnay-Verlag, 1991 ISBN 978-3-552-04124-0
  • Jan P. Norbye, BMW - Bavaria's Driving Machines., wyd. I, New York: Beekman House, 1984, ISBN 978-0-517-42464-3.
  • Tony Levin, The Complete Book of BMW, wyd. I, St. Paul (USA): Motorbooks International, 2004, ISBN 0-7603-1951-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.