Błażejewo
wieś
Ilustracja
Kościół św. Jakuba Apostoła w Błażejewie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

śremski

Gmina

Dolsk

Wysokość

100 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

127

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

63-140[1]

Tablice rejestracyjne

PSE

SIMC

0582108

Położenie na mapie gminy Dolsk
Mapa konturowa gminy Dolsk, po prawej znajduje się punkt z opisem „Błażejewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Błażejewo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Błażejewo”
Położenie na mapie powiatu śremskiego
Mapa konturowa powiatu śremskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Błażejewo”
Ziemia52°00′03″N 17°09′39″E/52,000833 17,160833[2]

Błażejewo – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie śremskim, w gminie Dolsk.

Wieś Blozeiewo położona była w 1581 roku w powiecie kościańskim województwa poznańskiego[3]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa poznańskiego.

Wieś położona w pagórkowatej okolicy, 5 km na wschód od Dolska przy drodze powiatowej nr 4080 z Dolska do Książa Wielkopolskiego przez Włościejewice i Włościejewki[4].

Pierwsze wiadomości o wsi w dokumentach pojawiły się w 1343 r. pod nazwą Plozeevo[5]. W 1391 wymieniony został Dzierżysław z Błożejewa. Po Błażejewskich na początku XVII wieku właścicielami zostają Kołuccy. W 1673 nastąpiło przekazanie Błażejewa kongregacji Filipinów z Głogówka spod Gostynia[6].

Zabytkiem wsi prawnie chronionym[7] jest drewniany kościół św. Jakuba[8] z 1675, ufundowany przez ks. Stanisława Grudowicza, założyciela oratorium św. Filipa Neri na Świętej Górze, w stylu barokowym, o konstrukcji zrębowej, oszalowany, jednonawowy o podstawie krzyża z dobudowaną zakrystią osłaniająca zewnętrzną ścianą prezbiterium od strony północno-wschodniej. Od nawy głównej odchodzą dwie kaplice boczne. Ołtarz główny pochodzi z 1646 ze starego kościoła na Świętej Górze, w nim znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem Świętogórska Róża Duchowna, który jest kopią obrazu z sanktuarium. Nad nim widnieje obraz przedstawiający stygmatyzację św. Franciszka. Po bokach znajdują się figury św. Stanisława i św. Wojciecha z II połowy XV wieku. W predelli na wysokości tabernakulum są dwa obrazy św. Piotra i Pawła z 1600 roku. W kapliczkach bocznych umieszczone są obrazy, w lewej św. Jakuba Starszego Apostoła, a w prawej św. Józefa. W tylnej części chór, gdzie były umieszczone małe organy, które uległy zniszczeniu w czasie kasaty oratorian ze Świętej Góry w Gostyniu w latach 1876-1918. Na przecięciu nawy i kaplic typowo barokowa wieża z hełmem zakończona latarnią o wysokości 18 m. Cały kościół ma zaledwie 15 m długości, przy szerokości nawy 4,5 m. Szerokość z kaplicami bocznymi to 9 m. Wystrój świątyni o charakterze ludowym, o czym świadczą malowidła na ścianach oraz droga krzyżowa malowana na szkle. W otoczeniu kościoła stoją rzeźby świętych wykonane przez Benedykta Włodarczaka z Masłowa i Czesława Ptaka oraz głazy narzutowe, na jednym z nich tablica z 1989 upamiętniająca poległych żołnierzy i harcerzy podczas II wojny światowej. Przed plebanią znajduje się kapliczka z XVIII wieku[9].

Do lokalnych zabytków należy zespół dworski z dworem z końca XIX wieku, spichrzem z 1880 i parkiem, w którym znajduje się lipa drobnolistna o obwodzie 590 cm. W okolicy zespołu są trzy czworaki z przełomu XIX i XX wieku[9].

Demografia

Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[10]:

Rok Ilość mieszkańców
1988 165
2002 161
2009 169
2011 168
2021 127

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 69 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  2. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 6481
  3. ↑ Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, Wielkopolska t. I, Warszawa 1883, s. 64.
  4. ↑ Powiatowy Zarząd Dróg w Śremie: Wykaz dróg powiatowych. [dostęp 2009-07-06].
  5. ↑ Krzysztof Budzyń. Informator historyczny. „Śremski Notatnik Historyczny”. 1, s. 5-11, 2008. Śrem: PH Bin Com. ISSN 1899-4237.
  6. ↑ Dolsk. W: Zbigniew Szmidt: Atrakcje turystyczne ziemi śremskiej. Śrem: Śremski Ośrodek Wspierania Małej Przedsiębiorczości, 2001, s. 29. ISBN 83-910942-7-8.
  7. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-09-21].
  8. ↑ Kościoły św. Jakuba w Polsce. [dostęp 2011-03-06]. (pol.).
  9. 1 2 Zbigniew Szmidt: Powiat Śremski, przewodnik turystyczny. Śrem: Unia Gospodarcza Regionu Śremskiego – ŚOWMP, 2010, s. 22-25.
  10. ↑ GUS - Bank Danych Lokalnych [online], bdl.stat.gov.pl [dostęp 2024-01-26].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.