Azja Centralna – wielki region fizycznogeograficzny wyróżniany w Azji na podstawie ogólnych cech środowiska przyrodniczego.

Według Z. Czeppego, J. Flisa i R. Mochnackiego[1] w skład Azji Centralnej wchodzą:

Jan Mityk w swej Geografii fizycznej części świata z 1975 wydziela z Azji Centralnej Azję Środkowo-Zachodnią obejmującą Nizinę Turańską i Pogórze Kazachskie[2], a Himalaje włącza w skład Wyżyny Tybetańskiej.

Również Słownik geografii świata z 1977 wydziela z Azji Centralnej Azję Środkową, ale określa ją odnosząc się do granic politycznych, nie fizycznych: jako obszar sowieckich republik Turkmeńskiej, Uzbeckiej, Tadżyckiej, Kirgiskiej i niekiedy Kazachskiej[3].

Przypisy

  1. Zdzisław Czeppe, Jan Flis, Rodion Mochnacki: Geografia fizyczna świata. Podręcznik dla studentów geografii uniwersytetów i wyższych szkół pedagogicznych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966, wyd. I, s. 315 i 316
  2. Jan Mityk: Geografia fizyczna części świata (zarys fizjograficzny), Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa 1982, wyd. V, s.181 i n.
  3. Józef Szaflarski (red.): Słownik geografii świata. Tom I. A-M, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977, wyd. II, s. 136

Bibliografia

  • Zdzisław Czeppe, Jan Flis, Rodion Mochnacki: Geografia fizyczna świata. Podręcznik dla studentów geografii uniwersytetów i wyższych szkół pedagogicznych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1966, wyd. I
  • Jan Mityk: Geografia fizyczna części świata (zarys fizjograficzny), Państwowe Wydawnictwa Naukowe, Warszawa 1982, wyd. V
  • Józef Szaflarski (red.): Słownik geografii świata. Tom I. A-M, Wiedza Powszechna, Warszawa 1977, wyd. II
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.