August Pius Dzieduszycki
Rodzina

Dzieduszyccy

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1844
we Lwowie

Data i miejsce śmierci

11 marca 1922
Jasionów

Ojciec

Maurycy Ignacy Dzieduszycki

Matka

Karolina Zagórska z Kołodziejówki h. Ostoja

Żona

Maria Szelicka, Maria Amelia Ostaszewska

Dzieci

(z pierwszego małżeństwa;) Maria Leopoldyna Dzieduszycka
(z drugiego małżeństwa;) Emma Dzieduszycka
Cecylia Doschot
Amelia Dzieduszycka
Zofia Wiktor

Odznaczenia
Komandor Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego

August Pius Benedykt Dzieduszycki z Dziaduszyc herbu Sas (ur. we Lwowie 11 lipca 1844, zm. 11 marca 1922 w Jasionowie) – c.k. urzędnik austriacki, starosta gródecki, starosta brzozowski (1883-1900), szambelan austriacki (1875), działacz społeczny, prezes Związku Rodowego Dzieduszyckich (1903), hrabia i ziemianin[1].

Kaplica cmentarna Dzieduszyckich w Jasionowie

Życiorys

Ojcem jego był hr. Maurycy Dzieduszycki, a matką Karolina z Zagórskich h. Ostoja (ur. w m. Kołodziejówka, Powiat skałacki, 11 lipca 1818, zm. 31 stycznia 1855 we Lwowie).

Ślub wziął 27 marca 1873 we Lwowie z Marią z Szelickich. Mieli jedną córkę, którą była hr. Maria Leopoldyna Karolina Dzieduszycka z Dzieduszyc h. Sas (1876). Poślubił ją Aleksander Wodzicki z Granowa h. Leliwa.

Drugą żoną 29 kwietnia 1882 we Wzdowie została Maria Amelia Wiktoria Ostaszewska ze Wzdowa h. Ostoja (1851-1918), z którą miał trzy córki:

  • Emma Katarzyna Dzieduszycka z Dzieduszyc, h. Sas, (ur. w Gródku w 1883, zm. 1970),
  • Cecylia Dzieduszycka z Dzieduszyc h. Sas, (1885-1962). Mężem jej został Oktaw Doschot (1887-1933)).
  • Amelia Dzieduszycka z Dzieduszyc h. Sas, (1889-1942),
  • Zofia Cecylia Dzieduszycka z Dzieduszyc, h. Sas, (1890-1959). Mężem jej został Jan Duklan Wiktor z Zarszyna h. Brochwicz,

Ukończył prawo na Uniwersytecie Lwowskim, następnie pracował jako urzędnik.

W 1875 nadano mu tytuł cesarsko-królewskiego szambelana, a w 1892 został komandorem papieskiego Orderu św. Grzegorza Wielkiego[1].

W czasie jego urzędowania w Brzozowie, nastąpił rozwój powiatu i miasta Brzozowa: założono Kasę Zaliczkową (1888), rozwinęło się wydobycie ropy naftowej, we wsiach podniósł się poziom oświaty i rolnictwa, utworzono w Brzozowie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” (1893), wybudowano ratusz (1896) oraz uporządkowano miejski rynek. W grudniu 1898 otrzymał honorowe obywatelstwo Brzozowa[2].

Przypisy

  1. 1 2 Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 344.
  2. ↑ Kronika. „Kurjer Lwowski”. Nr 353, s. 4, 21 grudnia 1898.

Bibliografia

  • Boniecki, „Herbarz polski” – 5.396.198
  • Baza Jerzego ks. Czartoryskiego – cz.I005212
  • Łuszczyński, „Silva Heraldica” – lu.34843 Czas 2.05.1882 N. 100
  • Łuszczyński, „Silva Heraldica” – lu.44462
  • Polski Słownik Biograficzny t. 24 str. 459: psb.21139.6
  • sw.5259 Informacja p. Mikołaja Radziwiłła (sprzed 1.9.2006)
  • sw.6686 Informacja p. Jana Ostoja-Ostaszewskiego (sprzed 1.9.2006)
  • August Pius Dzieduszycki starosta w Gródku, szambelan austriacki (1844-1922),
  • Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 8: Województwo ruskie, Ziemia Przemyska i Sanocka, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, ISBN 83-04-04238-X, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  • Krzysztof Hajduk. Administracja państwowa i samorządowa w powiecie brzozowskim w latach 1867-1914. „Rocznik Przemyski”. t. XLV: 2009 z. 4, Historia
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.