Astraspidy
Astraspida
Berg, 1940
Okres istnienia: ordowik późny–sylur
458.4/419.2
458.4/419.2
Ilustracja
Astraspis desiderata
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

pteraspidomorfy

Podgromada

astraspidy

Typ nomenklatoryczny

Astraspis

Astraspidy (†Astraspida) – słabo poznana grupa wymarłych bezżuchwowców wodnych zaliczanych do pteraspidomorfów (†Pteraspidomorphi), klasyfikowana w randze podgromady[1]. Odkryte szczątki obejmują głównie luźne tarczki i łuski pokrywające ciało tych zwierząt. Takson opisany naukowo przez rosyjskiego ichtiologa Lwa Berga w 1940[2].

Cechy charakterystyczne

Grupa ta obejmuje opancerzone kręgowce morskie, charakteryzujące się brakiem płetw poza płetwą ogonową. Miały małe oczy umieszczone na bocznych stronach ciała, co najmniej osiem relatywnie dużych, nieosłoniętych otworów skrzelowych, ułożonych w poziomych rzędach; na guzkach zdobiących płytki zewnętrznego pancerza znajdowała się gruba czapeczka witrodentyny[1][3]. Guzki te są zwykle ułożone w charakterystyczny wzór z pojedynczym większym guzkiem pośrodku płytki, otoczonym kilkoma drobnymi guzkami[3]. Brak danych o budowie regionu przyustnego i anatomii[3].

Zasięg występowania

Znane są z Ameryki Północnej i Syberii, od późnego ordowiku do wczesnego syluru[1].

Klasyfikacja

Do astraspidów zaliczany jest jeden rząd[1]:

  • †Astraspidiformes

Czasami do tej grupy włączany jest słabo poznany †Eriptychius, ale jego pozycja taksonomiczna nie jest pewna[1].

Etymologia

Nazwa taksonu wywodzi się z greckich słów aster (gwiazda) i aspis (tarcza) – i nawiązuje do gwiaździstego kształtu układu guzków pancerza[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 J. S. Nelson, T. C. Grande, M. V. H. Wilson: Fishes of the World. Wyd. 5. John Wiley & Sons, 2016. ISBN 978-1-118-34233-6. (ang.). 
  2. ↑ Lew Berg. Система рыбообразных и рыб, ныне живущих и ископаемых (Klasyfikacja rybopodobnych i ryb, obecnie żyjących i kopalnych). „Proceedings of the Zoological Institute RAS”. 5, s. 1–431, 1940. Rosyjska Akademia Nauk. (ros.).
  3. 1 2 3 4 Ryby kopalne. red. Michał Ginter. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2012, s. 346. ISBN 978-83-235-0973-8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.