Astragal dzielący fryz belkowania od gzymsu

Astragal albo perełkowanie – rodzaj uwypuklonego ornamentu ciągłego utworzonego z pasma perełek (kulistych bądź owalnych) oddzielonych pionowymi krążkami („cekinami”) w postaci podwójnych soczewek (rzadziej pałeczkami)[1]. Najczęściej płaskorzeźbiony[2], (niekiedy malowany).

W starożytnej Grecji i Rzymie charakterystyczny zwłaszcza dla architektury jońskiej i korynckiej[2]. Występował także we wszystkich stylach inspirowanych tradycją antyczną[2] (w architekturze romańskiej, renesansowej i klasycznej)[3] jako element zdobiący kolumnę (zwykle między trzonem i głowicą lub jako element profilu bazy)[4] oraz belkowanie[2] i oddzielający ich elementy[3]. Występował także w obramieniach kasetonów stropu[2], w zdobieniach profili późnorenesansowych sieci sklepiennych[2]. Stosowany w małej architekturze i różnych dziedzinach rzemiosła[2]. Niekiedy zdobił też torus[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 Sztuka świata. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
  3. 1 2 Witold Szolginia: Architektura i budownictwo. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982.
  4. ↑ Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.