Armin Zöggeler

Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 1974 Merano
Klub	C. S. Carabinieri
Wzrost	181 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie złoto Salt Lake City 2002 Jedynki złoto Turyn 2006 Jedynki srebro Nagano 1998 Jedynki brąz Lillehammer 1994 Jedynki brąz Vancouver 2010 Jedynki brąz Soczi 2014 Jedynki Mistrzostwa świata złoto Lillehammer 1995 Jedynki złoto Königssee 1999 Jedynki złoto Calgary 2001 Jedynki złoto Sigulda 2003 Jedynki złoto Park City 2005 Jedynki złoto Cesana 2011 Jedynki srebro Lillehammer 1995 Drużynowo srebro Sankt Moritz 2000 Jedynki srebro Innsbruck 2007 Jedynki srebro Innsbruck 2007 Drużynowo srebro Park City 2009 Jedynki brąz Altenberg 1996 Drużynowo brąz Innsbruck 1997 Drużynowo brąz Nagano 2004 Drużynowo brąz Park City 2005 Drużynowo brąz Altenberg 2012 Jedynki Mistrzostwa świata juniorów złoto Sigulda 1993 Jedynki złoto Innsbruck 1994 Jedynki srebro Sapporo 1992 Jedynki Puchar Świata Kryształowa kula 1997/1998 Kryształowa kula 1999/2000 Kryształowa kula 2000/2001 Kryształowa kula 2003/2004 Kryształowa kula 2005/2006 Kryształowa kula 2006/2007 Kryształowa kula 2007/2008 Kryształowa kula 2008/2009 Kryształowa kula 2009/2010 Kryształowa kula 2010/2011 2. miejsce 1994/1995 2. miejsce 1995/1996 2. miejsce 2001/2002 2. miejsce 2013/2014 3. miejsce 2002/2003
Strona internetowa

Armin Zöggeler (ur. 4 stycznia 1974 w Merano) – włoski saneczkarz, sześciokrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata i Europy, dziesięciokrotny zdobywca Pucharu Świata. Jeden z najbardziej utytułowanych zawodników w historii tego sportu^[1][2][3].

Kariera

Z zawodu żołnierz, zaliczał się do ścisłej czołówki światowej w saneczkarstwie na torach lodowych w konkurencji jedynek od połowy lat 90. Pierwszy sukces osiągnął w 1992 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Sapporo zdobył srebrny medal w jedynkach. W tej samej konkurencji zdobył też złote medale na MŚJ w Siguldzie w 1993 roku i rozgrywanych rok później MŚJ w Innsbrucku. W 1994 roku wystąpił też na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, gdzie sięgnął po brązowy medal, przegrywając jedynie z Niemcem Georgiem Hacklem i Austriakiem Markusem Prockiem. W 1998 roku, na igrzyskach w Nagano, reprezentant Włoch zajął drugie miejsce, rozdzielając na podium Hackla i jego rodaka, Jensa Müllera. Na dwóch kolejnych edycjach tej imprezy: ZIO w Salt Lake City (2002) i ZIO w Turynie (2006) zdobywał tytuł mistrza olimpijskiego. Najpierw wyprzedził Hackla i Procka), a następnie pokonał Rosjanina Alberta Diemczenkę i Łotysza Mārtiņša Rubenisa. Następnie wystąpił na igrzyskach w Vancouver w 2010 roku, gdzie wywalczył brązowy medal, przegrywając z Niemcami – Felixem Lochem i Davidem Möllerem. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, ponownie zajmując trzecie miejsce, za Lochem i Albertem Diemczenko. Tym samym został pierwszym w historii sportowcem, którzy zdobył medale na sześciu igrzyskach olimpijskich z rzędu^[4]. Na tych samych igrzyskach zajął także piąte miejsce w konkurencji drużynowej.

Ma na koncie sześć tytułów mistrza świata w jedynkach, wywalczonych na MŚ w Lillehammer (1995), MŚ w Königssee (1999), MŚ w Calgary (2001), MŚ w Siguldzie (2003), MŚ w Park City (2005) oraz MŚ w Cesanie (2011). Zdobył również pięć medali srebrnych: w drużynie na MŚ w Lillehammer (1995), jedynkach na MŚ w Sankt Moritz (2000), jedynkach i drużynie na MŚ w Innsbrucku (2007) oraz jedynkach na MŚ w Park City (2009) i pięć brązowych: w drużynie na MŚ w Altenbergu (1996), MŚ w Innsbrucku (1997), MŚ w Nagano (2004) i MŚ w Park City (2005) oraz w jedynkach na MŚ w Altenbergu (2012). Zöggeler jest również wielokrotnym medalistą mistrzostw Europy, przy czym zwyciężał w drużynie na ME w Königssee (1994) oraz jedynkach na ME w Oberhofie (2004), ME w Cesanie (2008) i ME w Siguldzie (2014).

Po Puchar Świata sięgał dziesięciokrotnie, w sezonach 1997/1998, 1999/2000, 2000/2001, 2003/2004, 2005/2006, 2006/2007, 2007/2008, 2008/2009, 2009/2010 i 2010/2011. Łącznie 103 razy stawał na podium zawodów tego cyklu w rywalizacji jedynek, z czego 57 razy zwyciężał. Są to rekordy tych zawodów (drugie miejsce w klasyfikacji miejsc na podium zajmuje Markus Prock z wynikiem 73 podiów, a w klasyfikacji zwycięstw drugi jest Hackl z wynikiem 33 triumfów).

W 2002 roku został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej^[5]. W 2011 roku został wybrany sportowcem roku we Włoszech, był też ośmiokrotnie wybierany sportowcem roku w Tyrolu Południowym^[6].

Podczas igrzysk w Soczi Zöggeler był chorążym reprezentacji Włoch^[7].

Po sezonie 2013/2014 Włoch zakończył karierę sportową^[8].

Osiągnięcia

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna (niem. • wł. • ang.)
• Profil na stronie FIL (ang.)
• Profil na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-28)]. (ang.).