Aristolochia iberica
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

pieprzowce

Rodzina

kokornakowate

Rodzaj

kokornak

Gatunek

Aristolochia iberica

Nazwa systematyczna
Aristolochia iberica Fisch. & C.A.Mey. ex Boiss.
Fl. Orient. 4: 1081 1879[3]
Synonimy
  • Aristolochia pontica var. parviflora Duch[3].

Aristolochia iberica Fisch. & C.A.Mey. ex Boiss. – gatunek rośliny z rodziny kokornakowatych (Aristolochiaceae Juss.). Występuje naturalnie w Armenii oraz Gruzji[4]. Inne źródła podają występowanie także w północno-wschodniej Turcji[5].

Morfologia

Pokrój
Bylina o owłosionych pędach. Dorasta do 20–30 cm wysokości[6].
Liście
Mają owalny kształt. Mają 6–8 cm długości. Nasada liścia ma sercowaty kształt. Całobrzegie, z tępym lub prawie ostrym wierzchołkiem. Ogonek liściowy jest owłosiony i ma długość 2–5 cm[6].
Kwiaty
Pojawiają się pod liśćmi. Mają biało-zielonkawą barwę. Dorastają do 3,5–4,5 cm długości. Mają kształt wygiętej tubki[5].
Owoce
Torebki o odwrotnie jajowatym kształcie. Mają 2–2,5 cm długości[6].

Biologia i ekologia

Rośnie w dolnym pasie górskim, w cieniu drzew. Występuje na wysokości od 600 do 1300 m n.p.m. Kwitnie od maja do czerwca, natomiast owoce pojawiają się od czerwca do lipca[5].

Ochrona

W Armenii ma status gatunku zagrożonego wyginięciem. W tym państwie znany jest tylko z populacji, składającej się z pięciu subpopulacji[uwaga 1] w lasach na północy kraju. Jego zasięg występowania jest mniejszy niż 500 km². Ponadto jego populacja ma tendencję spadkową. Został on wymieniony w pierwszej edycji Czerwonej Księgi Armenii w kategorii 2 – gatunków rzadkich. Nie jest zawarty w CITES, ani w Konwencji Berneńskiej. Ograniczony zakres jego występowania oraz utrata siedlisk spowodowana jest ekspansją gruntów ornych oraz pastwisk[5].

Uwagi

  1. ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-05-30] (ang.).
  3. 1 2 Aristolochia iberica Fisch. & C.A.Mey. ex Boiss.. The Plant List. [dostęp 2015-04-04]. (ang.).
  4. ↑ Aristolochia iberica – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-04-01]. (ang.).
  5. 1 2 3 4 Aristolochia iberica Fisch. et C.A.Mey. ex Boiss.. mnp.am. [dostęp 2015-04-01]. (ang.).
  6. 1 2 3 Aristolochia iberica. Plantes & botanique. [dostęp 2015-04-04]. (fr.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.