Arbutus canariensis
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

wrzosowate

Rodzaj

chruścina

Gatunek

Arbutus canariensis

Nazwa systematyczna
Arbutus canariensis Duhamel
Traité Arbr. Arbust. nouv. ed., 1: 80 1803[3]
Synonimy
  • Arbutus callicarpa Buch
  • Arbutus longifolia Andrews
  • Arbutus procera Sol. ex DC.[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Arbutus canariensis Duhamel – gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Występuje endemicznie na Wyspach Kanaryjskich[5].

Etymologia

Epitet gatunkowy pochodzi z języka łacińskiego – słowo "canariensis" oznacza w najszerszym tego słowa znaczeniu "z archipelagu Wysp Kanaryjskich"[6].

Rozmieszczenie geograficzne

Rośnie naturalnie na wyspach Teneryfa, La Gomera, El Hierro oraz Gran Canaria leżących w archipelagu Wysp Kanaryjskich[4].

Pień

Morfologia

Pokrój
Wiecznie zielone drzewo dorastające do 10 m wysokości[7].
Liście
Mają podłużnie lancetowate kształt, osiągają 15 cm długości. Dojrzałe liście przebarwiają się na pomarańczowo lub żółto[6].
Kwiaty
Obupłciowe[7]. Przykoronek ma biało-zieloną barwę z czerwonymi lub różowymi plamami[6].
Owoce
Mięsiste i kuliste jagody[6]. Są słodkie i jadalne[7].

Biologia i ekologia

Występuje w lasach mglistych[4].

Najlepiej rośnie na glebach lekkich (piaszczystych) i średniociężkich (gliniastych), lubi dobrze przepuszczalne gleby. Może rosnąć na podłożu kwaśnym lub obojętnym – radzi sobie nawet na glebach bardzo kwaśnych. Preferuje wilgotne podłoże. Lubi stanowiska w pełnym nasłonecznieniu lub w półcieniu. Kwitnie od czerwca do lipca. Kwiaty są zapylane przez owady. Może rosnąć od 7 do 10 strefy mrozoodporności[7].

Ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii VU – gatunków narażonych na wyginięcie. Gatunek ten znany jest z około 10 subpopulacji[uwaga 1][8]. Liczebność populacji prawdopodobnie zawiera nie więcej niż 10 000 osobników. Sama populacja wydaje się być stabilna[4].

Uwagi

  1. ↑ Pojęcie subpopulacji (podpopulacji) jest wprowadzane w przypadkach ocen zagrożenia populacji silnie rozczłonkowanych, co wzmaga wymieranie taksonu. W przypadkach, gdy subpopulacje są małe i w znacznym stopniu izolowane, rekolonizacja opuszczonych stanowisk jest mało prawdopodobna (zob. metapopulacja oraz J. Mitka, Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk).

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-15] (ang.).
  3. 1 2 Arbutus canariensis Duhamel. The Plant List. [dostęp 2014-11-24]. (ang.).
  4. 1 2 3 4 E. Beech, Arbutus canariensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-09-25] (ang.).
  5. ↑ Arbutus canariensis. Encyclopedia of Life. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
  6. 1 2 3 4 Arbutus canariensis Veill.. floradecanarias.com. [dostęp 2014-09-25]. (hiszp.).
  7. 1 2 3 4 Arbutus canariensis - Veill. ex Duhamel.. Plants For A Future. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
  8. ↑ Józef Mitka: Metodyka oszacowania stopnia zagrożenia populacji roślin i ich siedlisk. [w:] Roczniki Bieszczadzkie nr 18 [on-line]. 2010. s. 24–44. [dostęp 2013-12-23]. (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.