Aplikacja komornicza – trwająca 2 lata aplikacja, mająca na celu zapoznanie aplikanta komorniczego z pracą komornika. Aplikant komorniczy po upływie roku od dnia rozpoczęcia aplikacji komorniczej może być upoważniony przez komornika do samodzielnego wykonywania określonych czynności egzekucyjnych. Upoważnienie to wymaga formy pisemnej i powinno być okazane stronie na jej żądanie przed przystąpieniem do czynności[1].

Aplikantem komorniczym może zostać osoba, która:

Aplikanta komorniczego zatrudnia komornik. Osobie spełniającej warunki nie można odmówić wpisu na listę aplikantów komorniczych[3].

Wniosek o wpis na listę aplikantów komorniczych może zostać złożony w ciągu 2 lat od dnia ogłoszenia wyników egzaminu wstępnego. Do wniosku kandydat obowiązany jest załączyć zaświadczenie o niekaralności oraz oświadczenie, że przeciwko niemu nie jest prowadzone postępowanie karne o przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe[4].

Egzamin wstępny przeprowadzają komisje egzaminacyjne raz w roku, w terminie wyznaczonym przez Ministra Sprawiedliwości, nie później niż do dnia 30 września, równocześnie we wszystkich izbach komorniczych[5].

Egzamin wstępny polega na sprawdzeniu wiedzy kandydata na aplikanta komorniczego z zakresu prawa konstytucyjnego, prawa cywilnego, postępowania cywilnego, prawa gospodarczego, prawa spółek handlowych, prawa pracy, prawa rodzinnego i opiekuńczego, prawa administracyjnego, postępowania administracyjnego, prawa finansowego, prawa europejskiego, prawa prywatnego międzynarodowego, ustroju sądów i samorządu komorniczego[6].

Kandydaci podczas egzaminu wstępnego nie mogą korzystać z tekstów aktów prawnych, komentarzy, orzecznictwa oraz innych pomocy, a także nie mogą posiadać przy sobie urządzeń służących do przekazu lub odbioru informacji. Egzamin wstępny polega na rozwiązaniu testu składającego się z zestawu 150 pytań, zawierających po 3 propozycje odpowiedzi, z których tylko jedna jest prawidłowa. Kandydat może wybrać tylko jedną odpowiedź. Za każdą prawidłową odpowiedź kandydat uzyskuje 1 punkt[7].

O wynikach egzaminu wstępnego Minister Sprawiedliwości zawiadamia rady izb komorniczych oraz publikuje w Biuletynie Informacji Publicznej listę osób, które uzyskały wynik pozytywny[8].

Do obowiązków aplikanta należy, w szczególności:

  • uczestniczenie w przewidzianych programem aplikacji zajęciach seminaryjnych oraz w praktykach;
  • samodzielne pogłębianie wiedzy prawniczej i praktycznych umiejętności niezbędnych do zajmowania stanowiska komornika;
  • przystępowanie, w wyznaczonym terminie, do sprawdzianów wiedzy oraz kolokwiów, przeprowadzanych w czasie aplikacji, a także do egzaminu komorniczego[9].

Aplikacja komornicza jest odpłatna – opłaty wynoszą 5850 zł rocznie[10].

Przypisy

  1. ↑ Art. 98 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 1691).
  2. ↑ Art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  3. ↑ Art. 88 ust. 5 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  4. ↑ Art. 88 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  5. ↑ Art. 67 ust. 1, 3 i 68 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  6. ↑ Art. 67 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  7. ↑ Art. 83 ust. 3 i 84 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  8. ↑ Art. 86 ust. 4 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  9. ↑ Art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych.
  10. ↑ Dz.U. z 2020 r. poz. 2319
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.