Antonio J. Onieva
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1886
Pampeluna, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

maj 1977
Madryt, Hiszpania

Zawód, zajęcie

dziennikarz, pisarz

Narodowość

hiszpańska

Antonio Juan Onieva Santamaría (ur. 19 sierpnia 1886 w Pampelunie, zm. maj 1977 w Madrycie) – hiszpański pedagog, dziennikarz i pisarz[1].

Studiował prawo i nauczanie początkowe, po studiach przez kilka lat pracował w Asturii. W 1923 roku został pierwszym redaktorem gazety La Voz de Asturias, założonej w Oviedo przez przedsiębiorcę José Tartière'a. Współpracował także z dziennikiem El Noroeste.

Interesował się nowymi trendami edukacyjnymi, podróżował do różnych krajów europejskich i rozpowszechnianiał nowe trendy edukacyjne udzielając wykładów. Po wybuchu wojny domowej stanął po stronie rebeliantów, których wspierał różnymi publikacjami. Po zakończeniu wojny zamieszkał w Madrycie, gdzie zmarł w 1977 roku.

Onieva uprawiał różne gatunki literacki i publicystyczne; pisał sztuki teatralne, powieści, biografie, książki podróżnicze i podręczniki szkolne.

Publikacje

Biografie i dzieła historyczne

  • Legazpi: Lección de hombría para muchachos audaces (1944)
  • Nueve millones (kol.) (1944)
  • César Borgia, su vida, su muerte y sus restos (Estudio biográfico y crítico) (1945)
  • Hernán Cortés, Caudillo de un Imperio (1946)
  • Bajeza y grandeza de Dostoiewski (1954)
  • Los grandes exploradores conquistadores y colonizadores españoles (1957)
  • Lucrecia Borgia. Leyenda y realidad (1957)
  • El Gran Capitán. Ventura y desventura (1958)
  • Velázquez (1949)
  • Velázquez, su vida y su obra (1960)
  • Goya (estudio biográfico y crítico) (1962)
  • Miguel de Cervantes Saavedra (1963)
  • Platón (1964)
  • Unamuno / estudio y antología (1964)
  • Pushkin (1969)
  • Tolstoy a lo vivo (1972)

Powieści

  • La eterna inquietud (1926)
  • Un bravo (1942)
  • Entre montañas (La novela de un maestro rural) (1944)
  • Inquietud (1944)
  • Un aventurero en Tánger (1962)

Przewodniki turystyczne

  • Ciudades, paisajes y museos (1928)
  • Guía de Asturias (1931)
  • Las Joyas de arte de las galerías europeas (1934)
  • 101 cuadros, 101 maestros, 101 museos (1945)
  • Guía turística de Marruecos (1947)
  • Andalucía y Marruecos (1950)
  • El Prado, sus cuadros y sus pintores (1952)
  • Toledo (1958)
  • Nueva Guía de Toledo (1953)
  • La pintura española en el Museo del Prado (1956)
  • Guía Completa del Museo del Prado (1961)
  • Nueva Guía Completa del Museo del Prado (1959)
  • La mitología en el Museo del Prado (1972)

Przypisy

  1. ↑ Teresa Marín Eced: Innovadores de la educación en España: becarios de la junta para ampliación de estudios. Univ de Castilla La Mancha, 1991, s. 252–253. ISBN 84-7729-107-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.