Antoni Ludwiczak
Ilustracja
ks. Antoni Ludwiczak
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1878
Kostrzyn Wielkopolski

Data i miejsce śmierci

17 czerwca 1942
Hartheim

Wyznanie

rzymskokatolickie

Prezbiterat

15 grudnia 1903

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Wawrzyn Akademicki

Antoni Ludwiczak (ur. 16 maja 1878 w Kostrzynie Wielkopolskim, zm. 17 czerwca 1942 w Hartheim) – polski duchowny katolicki, bibliotekarz, działacz społeczny, męczennik.

Budynek przy ul. ks. Antoniego Ludwiczaka w Gnieźnie, w okresie II RP pierwszy w Polsce Uniwersytet Ludowy

Życiorys

Syn Jana i Salomei z domu Pawela[1]. Absolwent Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu oraz seminarium duchownego w Gnieźnie i Poznaniu. Był członkiem Ligi Narodowej po 1900 roku[2]. Założyciel konspiracyjnego Towarzystwa Tomasza Zana. Proboszcz parafii w Chełmcach k. Inowrocławia. Działacz i wieloletni prezes Towarzystwa Czytelni Ludowych. Członek zwyczajny Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Był delegatem na Polski Sejm Dzielnicowy w Poznaniu w 1918 roku[3]. Przewodniczący Warmińskiego Komitetu Plebiscytowego (od kwietnia 1920). Założył pierwszy w Polsce uniwersytet ludowy (1921) w Dalkach (obecnie dzielnica Gniezna). Prezes Narodowego Stronnictwa Ludowego (1919). Poseł na Sejm Ustawodawczy w latach 1919–1921. Był członkiem klubu Narodowego Zjednoczenia Ludowego[4]. Aresztowany przez funkcjonariuszy Gestapo w listopadzie 1939. Więzień niemieckich obozów koncentracyjnych w Stutthofie, Sachsenhausen i Dachau. Zginął w komorze gazowej w austriackim Hartheim.

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Jego imieniem nazwano ulicę na osiedlu Dalki w Gnieźnie.

Gniezno. Tablica upamiętniająca ks. Antoniego Ludwiczaka

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wojciech Szafrański, Witalis Ludwiczak – prawnik z olimpijskim paszportem, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2004, s. 7, ISBN 83-7177-235-1, OCLC 69573962.
  2. ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887–1907), Londyn 1964, s. 578.
  3. ↑ Dziennik Polskiego Sejmu Dzielnicowego w Poznaniu w grudniu 1918, Poznań 1918, s. 107.. [dostęp 2022-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-02)].
  4. ↑ Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919, Poznań 1920, s. 286.
  5. ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  6. ↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 435 „za zasługi na polu oświecenia ludu polskiego”.
  7. ↑ Kronika religijna. U nas. Odznaczenie kapłanów i zakonnic. „Rycerz Niepokalanej”. Nr 7, s. 184, 1925.
  8. ↑ M.P. z 1936 r. nr 261, poz. 461 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
  9. ↑ Biblioteka Sejmowa- Parlamentarzyści II RP.[dostęp 2014-08-11]

Bibliografia

  • Polski Słownik Biograficzny, tom XVIII, 1973, s. 93–94.
  • « Otwarcie Uniwersytetu Ludowego w Dalkach ». Lech – Gazeta Gnieźnieńska. Dziennik urzędowy miasta Gniezna (6 paźdz. 1921).
  • Zbigniew Franciszek Wysocki, Uniwersytet ludowy w Dalkach w latach 1921–1939. Praca magisterska pisana na Seminarium Historii Kultury pod kierunkiem prof. dr hab. Jerzego Kłoczowskiego. Lublin 1986.
  • Jan Sobański, « Działalność pedagogiczna Księdza Antoniego Ludwiczaka w Uniwersytecie Ludowym w Dalkach », Rocznik Muzeum Narodowego Rolnictwa w Szreniawie, tom 19, Poznań 1993, s. 219–229.
  • Przegląd Oświatowy. Miesięcznik Tow. Czytelni Ludowych w Poznaniu poświęcony sprawom oświatowym i kulturalnym pod redakcją Ks. Antoniego Ludwiczaka. Poznań, Nakładem Czytelni Ludowych w Poznaniu.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.