Antoni Kazior
Karol, Mały
pułkownik pułkownik
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1909
Zawiercie

Data i miejsce śmierci

6 czerwca 1964
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1943–

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

1 Warszawska Brygada Saperów
1 Warszawska Dywizja Piechoty
2 Berliński Pułk Piechoty
Główny Zarząd Polityczny WP

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1943–1989) Krzyż Walecznych (1943–1989) Złoty Krzyż Zasługi
Grób Antoniego Kaziora na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Antoni Kazior, ps. Karol, Mały (ur. 11 sierpnia 1909 w Zawierciu, zm. 6 czerwca 1964 w Warszawie) – działacz komunistyczny i związkowy, pułkownik WP.

Życiorys

Syn Jana. W 1925 ukończył szkołę podstawową, w 1926 wstąpił do Związku Młodzieży Robotniczej przy Związku Zawodowym Robotników Przemysłu Włóknistego w Polsce i niedługo potem do Związku Młodzieży Komunistycznej (ZMK, późniejszego KZMP). 10 października 1926 aresztowany pod zarzutem udziału w napadzie komunistycznej bojówki na akademię TUR w Wysokiej, zwolniony po przesłuchaniu. 31 października 1926 uczestniczył w okręgowej konferencji Wydziału Zawodowego ZMK i został na niej wyznaczony do prowadzenia pracy sekcji młodocianych w Związku Włóknistym. 2 listopada 1926 aresztowany, 29 października 1927 skazany na rok więzienia z zaliczeniem aresztu śledczego, 11 listopada 1927 zwolniony. Wstąpił do KPP, został wybrany członkiem Komitetu Dzielnicowego (KD) KPP w Zawierciu. Działał w Sekcji Młodzieżowej przy Związku Zawodowym Robotników Przemysłu Włóknistego, Stowarzyszeniu Młodzieży przy PPS-Lewicy i Stowarzyszeniu Wolnomyślicieli Polskich. Od wiosny 1928 pomocnik ślusarza w fabryce chemicznej w Zawierciu, 25 października 1928 aresztowany i 8 marca 1929 skazany w Sosnowcu na 1,5 roku twierdzy, karę odsiadywał w Mysłowicach i Wronkach, 20 czerwca 1930 zwolniony, pracował przy miejskich robotach publicznych w Zawierciu i nadal działał w KD KZMP. Łącznik KD KZMP z Komitetem Okręgowym (KO) KZMP Zagłębia, drukował odezwy do bezrobotnych, za co został aresztowany 23 lutego 1931 i uwięziony w Mysłowicach, po czym skazany na 4 lata więzienia. Zwolniony 4 lutego 1935, został funkcjonariuszem KO KPP w Zagłębiu i sekretarzem podokręgu Zawiercie-Olkusz. 6 maja 1937 osadzony w obozie w Berezie Kartuskiej do 15 maja 1938, po zwolnieniu wrócił do Zawiercia, 21 sierpnia 1938 ponownie wysłany do Berezy Kartuskiej, gdzie więziono go do 24 sierpnia 1939.

6 września 1939 internowany przez Niemców, skąd zbiegł po 6 dniach, a po zakończeniu działań wojennych przedostał się do Lwowa, gdzie był robotnikiem w fabryce oleju, a w grudniu 1939 mianowany dyrektorem fabryki oleju w Żółkwi. 20 lutego 1940 aresztowany pod zarzutem nadużyć i skazany na 2 lata łagru. Po układzie Sikorski-Majski zwolniony, został traktorzystą w Kołchozie im. Mołotowa w obwodzie swierdłowskim. W październiku 1943 wcielony do 1 Korpusu Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR jako oficer polityczno-wychowawczy i zastępca dowódcy kompanii w 1 batalionie rozpoznawczym, a od kwietnia do sierpnia 1944 zastępca dowódcy 1 Brygady Saperów. 1944–1946 zastępca dowódcy 1 DP im. T. Kościuszki. Przeszedł szlak bojowy od Warszawy do Berlina, po wojnie nadal służył w WP jako oficer zawodowy, w 1945 wstąpił do PPR, a w 1948 do PZPR. W 1946 skończył Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie i został dowódcą 2 Berlińskiego pułku piechoty. W 1947 był w stopniu podpułkownika. Członek organizacji Służba Polsce (do 1950), potem był oficerem kwatermistrzostwa, uzyskując stopień pułkownika. Od 1961 oficer do zadań specjalnych w Głównym Zarządzie Politycznym WP.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C2-11-5)[1].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
  2. ↑ M.P. z 1947 r. nr 80, poz. 533 „za wybitne zasługi położone w obronie ładu i bezpieczeństwa w Kraju”.
  3. ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 2, 20 lutego 1960, s. 2.

Bibliografia

  • Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 3, Warszawa 1992.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.