Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Andy Selva (ur. 23 maja 1976 w Rzymie) – sanmaryński piłkarz włoskiego pochodzenia występujący na pozycji napastnika, reprezentant San Marino w latach 1998–2016, trener i działacz sportowy.
Włoch z pochodzenia, otrzymanie obywatelstwa San Marino umożliwiło mu pochodzenie dziadka ze strony matki[1][2]. Jeden z nielicznych sanmaryńskich piłkarzy grających przez większość trwania kariery na zawodowym poziomie[3]. Rekordzista pod względem strzelonych bramek w reprezentacji San Marino[2][4]. Nosił pseudonim boiskowy La Belva (z wł. Bestia)[5].
Kariera klubowa
Grę w piłkę nożną rozpoczął w Rzymie w akademii GSD Tor Tre Teste[6][7]. Następnie trenował w szkółce Endas Monti z Rawenny. W 1994 roku zaczął karierę na poziomie seniorskim w amatorskim klubie AS Latina 1932, występującym w grupie G Campionato Nazionale Dilettanti, gdzie w sezonie 1994/95 w 26 meczach zanotował 5 trafień[8]. Latem 1995 roku przeszedł do grającej w tej samej kategorii rozgrywkowej US Civita Castellana, dla której strzelił 10 bramek. W latach 1996–1998 był graczem Fano Calcio (Serie C2), gdzie podpisał pierwszy w pełni zawodowy kontrakt. Od połowy 1998 roku kontynuował karierę w zespołach występujących na poziomie IV i V ligi włoskiej: US Catanzaro, SS Tivoli, San Marino Calcio, AS Maceratese, US Grosseto oraz AC Bellaria Igea Marina[8], w barwach której w sezonie 2002/03 został najlepszym strzelcem grupy D Serie D i wywalczył awans do Serie C2[9][10]. Przed sezonem 2003/04 przeszedł do zespołu SPAL 1907 (Serie C1). Tam rozegrał 51 spotkań, strzelając 22 bramki. W połowie 2005 roku podpisał umowę z Calcio Padova, gdzie w 20 występach zanotował 2 trafienia.
Latem 2006 roku Selva przeszedł do US Sassuolo Calcio[11]. W sezonie 2006/07 wystąpił z tym klubem w fazie play-off, w której zdobył 2 gole w przegranym dwumeczu z Monza Calcio Brianza (1:0, 2:4). W sezonie 2007/08 Sassuolo, prowadzone przez Massimiliano Allegriego, zdobyło Superpuchar Serie C1 (gol Selvy w meczu finałowym) i uzyskało pierwszy w historii awans do Serie B[11][12]. Selva zadebiutował w niej 30 sierpnia 2008 w przegranym 0:1 meczu z Salernitana Calcio 1919. W wyniku kontuzji więzadła krzyżowego przedniego rozegrał w sezonie 2008/09 6 z 42 możliwych meczów ligowych, nie zdobył żadnej bramki[13][14]. W połowie 2009 roku jego umową została rozwiązana za porozumieniem stron[15]. Ogółem rozegrał on dla Sassuolo 53 ligowe spotkania i zdobył 23 gole[15].
W lipcu 2009 roku odszedł do Hellasu Verona (Lega Pro Prima Divisione), gdzie rozpoczął regularne występy[16]. 11 października 2009 w wygranym 3:1 meczu przeciwko AS Adria BAT uzyskał między 53. a 63. minutą hat trick[17][18] i wysunął się na prowadzenie w klasyfikacji strzelców grupy B Lega Pro[19]. 18 października doznał kontuzji mięśnia brzuchatego, która wyeliminowała go z gry na okres dwóch miesięcy[20][21]. Po powrocie do składu w dalszym ciągu narzekał na ból i w wyniku narastającej frustracji popadł w konflikt ze sztabem szkoleniowym i kolegami z drużyny[5]. W sezonie 2010/11, po wygraniu baraży z Sorrento Calcio i Salernitaną Calcio, jego zespół uzyskał promocję do Serie B, jednak władze Hellasu, z powodu uciążliwych powikłań po kontuzji mięśni łydki oraz ponawiającego się bólu mięśni grzbietu, zdecydowały się nie przedłużać z nim umowy[16][22]. Zainteresowanie pozyskaniem go wyraziły inne kluby Lega Pro Prima Divisione: Piacenza Calcio oraz Taranto FC 1927[23].
W październiku 2011 roku Selva został zawodnikiem FC Fidene (Serie D), dla którego zdobył w 26 meczach 6 bramek[24][25]. W styczniu 2012 roku wstępnie porozumiał się w sprawie kontraktu z sanmaryńskim zespołem SP La Fiorita[26]. Zgodnie z ustaleniami miał on zostać graczem tego klubu po ustąpieniu dolegliwości zdrowotnych po przebytych urazach[27]. Do tego czasu grał w FC Fidene oraz amatorskiej drużynie z Anglii Dynamo ASA, łącząc grę w piłkę nożną z pracą zawodową[28]. 2 lutego 2013 Selva zadebiutował w barwach SP La Fiorita w Campionato Sammarinese w wygranym 3:2 meczu z SP Domagnano[29][30]. W lipcu tego samego roku po raz pierwszy wystąpił w europejskich pucharach w dwumeczu przeciwko Valletta FC (0:3 i 0:1) w eliminacjach Ligi Europy 2013/14[31][32]. Wkrótce po tym odszedł z zespołu i przez trzy miesiące pozostawał bez pracodawcy[33].
W okresie od października 2013 do stycznia 2014 Selva był zawodnikiem występującego w Serie D klubu ASD Anziolavinio[34]. Od lutego 2014 roku ponownie grał w SP La Fiorita[35]. W sezonach 2013/2014, 2016/17 oraz 2017/18 wywalczył z tym zespołem tytuł mistrzowski a także dwukrotnie zdobył Puchar San Marino (2015/16, 2017/18). W kwietniu 2017 roku, podczas meczu ligowego przeciwko AC Juvenes/Dogana (2:1), przy próbie przyjęcia piłki doznał zerwania ścięgna Achillesa[2][36]. Jego rekonwalescencja trwała ponad 7 miesięcy. W czerwcu 2018 roku, po odpadnięciu z kwalifikacji Ligi Mistrzów 2018/19 z Lincoln Red Imps FC (0:2), ogłosił zakończenie gry w piłkę nożną[37][38]. 26 lipca 2018 rozegrał ostatni w karierze mecz przeciwko FK Spartaks Jurmała (0:6) w eliminacjach Ligi Europy[39].
Kariera reprezentacyjna
W 1997 roku, za namową dziadka, Selva uzyskał sanmaryński paszport i zgłosił w FSGC chęć gry w reprezentacji tego kraju[26]. 9 września 1997 zadebiutował w kadrze San Marino U-21 w spotkaniu przeciwko Turcji w ramach eliminacji do Mistrzostw Europy 1998. W zakończonym porażką 1:4 meczu zdobył honorową bramkę dla swojej drużyny[31]. San Marino zakończyło kwalifikacje na ostatnim miejscu w grupie, przegrywając wszystkie 8 spotkań[40]. Po zakończeniu tej kampanii eliminacyjnej FSGC, z powodu trudnej sytuacji kadrowej, czasowo zawiesiła funkcjonowanie drużyn młodzieżowych[41].
Nie obchodzi mnie, że nie jesteśmy najlepszą drużyną na świecie. Zawsze czuję mrowienie, kiedy wchodzę na murawę i słyszę hymn narodowy. Jest to dla mnie powód do dumy.
10 października 1998 Selva zadebiutował w seniorskiej reprezentacji San Marino w meczu przeciwko Izraelowi (0:5) w ramach kwalifikacji do Mistrzostw Europy 2000. Było to również pierwsze spotkanie Giampaolo Mazzy w roli selekcjonera[42]. 14 października w meczu przeciwko Austrii (1:4) strzelił pierwszą bramkę w drużynie narodowej, pokonując w 81. minucie z rzutu karnego Franza Wohlfahrta. 28 kwietnia 2004 w towarzyskim meczu z Liechtensteinem (1:0) w Serravalle zdobył z rzutu wolnego zwycięskiego gola[43], który pozwolił reprezentacji San Marino odnieść jedyne dotychczas zwycięstwo[44]. Od tego spotkania pełnił on również funkcję kapitana zespołu. W listopadzie 2013 roku, miesiąc po rezygnacji Giampaolo Mazzy ze stanowiska selekcjonera[45], Selva ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej, jednak ostatecznie wycofał się z tej decyzji[46]. W październiku 2016 roku zaliczył ostatni występ w drużynie narodowej w spotkaniu z Norwegią (1:4) w kwalifikacjach Mistrzostw Świata 2018.
Uznawany jest za najbardziej zasłużonego dla reprezentacji piłkarza w historii[47][48]. W 73 występach zdobył 8 bramek, co czyni go najskuteczniejszym graczem w historii reprezentacji[4]. Do 2012 roku był jedynym zawodnikiem, który strzelił dla San Marino więcej niż jednego gola; obecnie dzieli to miano z Manuelem Maranim[49]. W latach 2015–2022 był zawodnikiem z największą liczbą występów w drużynie narodowej.
Mecze w reprezentacji
Kariera trenerska
W sierpniu 2018 roku objął posadę trenera reprezentacji San Marino U-17[50]. W 2020 roku został szkoleniowcem klubu SS Pennarossa.
Działacz sportowy
Od 2014 roku pełni funkcję prezesa organizacji Associazione Sammarinese Calciatori, która zajmuje się ochroną praw i interesów sanmaryńskich piłkarzy[2]. W 2015 roku reprezentował zawodników w konflikcie z FSGC, podczas którego domagali się oni podniesienia gratyfikacji i grozili bojkotem meczu ze Słowenią[51].
Życie prywatne
Selva urodził się w Rzymie, gdzie wychowywał się i rozpoczynał grę w piłkę nożną. Jego rodzice posiadają wyłącznie paszport włoski. Jego dziadek ze strony matki był Sanmaryńczykiem, przez co mógł on otrzymać obywatelstwo San Marino[1]. Jest kibicem klubu AS Roma[52].
Sukcesy
- US Sassuolo Calcio
- Superpuchar Serie C1: 2008
- SP La Fiorita
- mistrzostwo San Marino: 2013/2014, 2016/17, 2017/18
- Puchar San Marino: 2015/16, 2017/18
Przypisy
- 1 2 Le schede di Hellastory – Andy Selva. hellastory.net. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- 1 2 3 4 Andy Selva, la leggenda del calcio di San Marino. footballpills.com. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ England prepare to face the team for whom the result does not matter. theguardian.com. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- 1 2 San Marino – Record International Players. rsssf.com. [dostęp 2019-01-22]. (ang.).
- 1 2 Selva, polemiche e liti l’addio è più vicino. tggialloblu.it. [dostęp 2022-04-14]. (wł.).
- ↑ Romano e romanista, idolo Totti. Ma ho San Marino nel cuore... Selva, il re de La Serenissima si racconta. gianlucadimarzio.com. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ Fuga di "piedi": Pucciarelli dalla Tor Tre Teste allo stage col Barcellona. notiziariocalcio.com. [dostęp 2022-01-15]. (wł.).
- 1 2 San Marino: Andy Selva si ritira. Grazie di tutto, leggenda. sportinromagna.it. [dostęp 2022-04-14]. (wł.).
- ↑ Italia - Serie D: Toposcores. albi-giochi.com. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ Calcio Dilettanti: Il Ravenna va in C2. Il Bellaria ai play off. newsrimini.it. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- 1 2 Andy Selva star degli esordi di Max Allegri per la rosa. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- ↑ SPAL – Sassuolo, Max Allegri e Selva doppi ex della sfida. modenasportiva.it. [dostęp 2022-04-15]. (wł.).
- ↑ La scheda di Andy Selva. hellastory.net. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Sassuolo Calcio: Andy Selva sarà operato il 29; intervento anche per Girelli. sassuolo2000.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- 1 2 Ecco "Selva la Belva" sarà lui il bomber della risalita?. hellastory.net. [dostęp 2019-01-19]. (wł.).
- 1 2 Vita da ex – Andy Selva. hellasnews.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Hellas Verona – AS Andria BAT 3-1. hellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Hellas Verona FC – AS Andria BAT. wyniki.interia.pl. [dostęp 2019-01-18]. (pol.).
- ↑ Selva, gli applausi valgono doppio. larena.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ Apprensione Hellas: Selva resta un rebus. larena.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ Verona: Selva alza la voce "Macché rinforzi, bastiamo noi". calciofoggia.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ Scadenze di contratto: Cangi verso il rinnovo, Selva al saluti. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Due big di Lega Pro su Andy Selva. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Najlepszy strzelec San Marino znalazł nowy klub. eurofutbol.pl. [dostęp 2019-01-18]. (pol.).
- ↑ Il Fidene tenta la scalata con Andy Selva e Mattia Biso. notiziariocalcio.com. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- 1 2 Andy Selva - il bomber di provincia eroe di San Marino. sportellate.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva giocherà con La Fiorita. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Lewandowski kontra anonim. Jak strzelają w reprezentacji?. sport.tvn24.pl. [dostęp 2019-01-19]. (pol.).
- ↑ Andy Selva torna in campo con La Fiorita. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-23]. (wł.).
- ↑ La Fiorita vs. Domagnano 3 - 2, [w:] baza Soccerway (protokoły meczowe) [dostęp 2019-01-18] .
- 1 2 Andy Selva – Profile. uefa.com. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ 2013/2014 UEFA Europa League – Matches. uefa.com. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ AIC, l’elenco dei calciatori senza contratto. tuttomercatoweb.com. [dostęp 2019-01-21]. (wł.).
- ↑ Andy Selva, inizia una nuova avventura. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva torna in campo con La Fiorita. tuttohellasverona.it. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ San Marino: Grave infortunio per il capitano Andy Selva. giornalesm.com. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ Andy Selva dice basta. San Marino perde il suo recordman. tuttomercatoweb.com. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva ha detto stop, finisce la carriera di un calciatore infinito. smtvsanmarino.sm. [dostęp 2019-01-18]. (wł.).
- ↑ Andy Selva in lacrime: "Saluto e ringrazio tutti questa è stata la mia ultima partita da calciatore". smtvsanmarino.sm. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ European U-21 Championship 1998. rsssf.com. [dostęp 2019-01-20]. (ang.).
- ↑ Tomasz Lipiński. Z jednym zawodowcem. „Tygodnik Piłka Nożna”. 36/2002 (1524). s. 26–27. ISSN 0137-4710. (pol.).
- ↑ Mazza still the man for San Marino: 14 years and counting for Europe’s longest-serving international boss. dailymail.co.uk. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ Anh – San Marino: Khi kế toán, công nhân và thợ sửa bóng đèn đá bóng. xaluan.com. [dostęp 2019-01-18]. (wiet.).
- ↑ Selva the saviour for San Marino. uefa.com. [dostęp 2022-04-16]. (ang.).
- ↑ Headache over! Think your manager is bad? San Marino boss Mazza resigns after earning just one point in 15 years. dailymail.co.uk. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ England vs San Marino: Who are Roy Hodgson and the Three Lions facing at Wembley?. independent.co.uk. [dostęp 2019-01-18]. (ang.).
- ↑ Andy Selva, el héroe del balompié sanmarinense. vavel.com. [dostęp 2022-04-16]. (hiszp.).
- ↑ Ziarno wśród plew – Andy Selva. czasfutbolu.pl. [dostęp 2022-04-14]. (pol.).
- ↑ San Marino – rywal reprezentacji Polski. nofootballnofun.blox.pl. [dostęp 2019-01-18]. (pol.).
- ↑ Calcio: Andy Selva allenerà U17, Pietro Rossi l'U19. libertas.sm. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ San Marino: Scioperano i nazionali: ”Poco più di 100 euro a partita non ci basta più, quando qui in Fed arrivano milioni”. giornalesm.com. [dostęp 2022-04-16]. (wł.).
- ↑ Najlepszy pośród najgorszych – historia Andy’ego Selvy. piotrborkowski.wordpress.com. [dostęp 2022-04-14]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Andy Selva w bazie 90minut.pl
- A. Selva, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2022-04-14] .
- Andy Selva, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2022-04-14] .
- Andy Selva w bazie Eu-Football.info (ang.)
- Andy Selva w bazie National Football Teams (ang.)
- Andy Selva w bazie Scoresway (ang.)
- Andy Selva w bazie TuttoCalciatori.Net (wł.)
- Andy Selva w bazie CarriereCalciatori.it (wł.)