Andrzej Szyszko-Bohusz
Data i miejsce urodzenia

25 września 1934
Gdynia

Data i miejsce śmierci

24 listopada 2021
Kraków

Obywatelstwo

Polska

Andrzej Szyszko-Bohusz (ur. 25 września 1934 w Gdyni, zm. 24 listopada 2021 w Krakowie) – polski pedagog, profesor zwyczajny doktor habilitowany pedagogiki, specjalność teoria wychowania, tytuł profesora nauk humanistycznych otrzymał w 1999 roku, z zamiłowania szachista.

Życiorys

Członek Komitetu Badań Pedagogicznych PAN. W swojej działalności naukowej zajmował się pedagogiką, teorią wychowania, psychologią, filozofią i genetyką. Był twórcą pedagogiki holistycznej i teorii nieśmiertelności genetycznej.

Polski Związek Szachowy w 2002 nadał mu tytuł Honorowego Mistrza PZSzach. Odnosił liczne sukcesy: m.in. wicemistrzostwo Krakowa z 1951, mistrzostwo Krakowa z 1959, złoty medal drużynowych mistrzostw Polski z zespołem „Ogniwa” Kraków w 1954.

Twierdził, że wiele odkryć naukowych zawdzięcza logice szachów i fascynacji królewską grą.

Zmarł w wieku 87 lat w dniu 24 listopada 2021 w Krakowie[1].

Publikacje

  • Relaks – prawdziwy odpoczynek. PWN, Warszawa – Kraków 1975;
  • Funkcja ćwiczeń odprężających w nowoczesnym procesie kształcenia. Ossolineum, Wrocław 1979;
  • Uniwersalny stan świadomości. Poznań 1982
  • Pedagogika Holistyczna. Wrocław 1989;
  • Andrzej Szyszko-Bohusz: Hinduizm, buddyzm, islam. Wyd. 1. Wrocław: Ossolineum, 1990. ISBN 83-04-03162-0.
  • Nieśmiertelność genetyczna. Czy dziedziczymy świadomość? Wyd. Barbara. Kraków 1996

Przypisy

  1. ↑ „Nasz Dziennik”. nr 7246, s. 6, 2021-12-08.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.