Andrzej Rej
Ilustracja
Obraz Rembrandta Polski szlachcic, który może przedstawiać Andrzeja Reja
Herb
Oksza
Rodzina

Reyowie herbu Oksza

Data urodzenia

ok. 1584

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1641
Skoki

Ojciec

Krzysztof Rey

Matka

Katarzyna Drohojowska

Żona

Zofia Latalska z Łabiszyna
Zofia z Przecławic

Dzieci

Z Zofią:
Władysław Rej

Andrzej Rej[uwaga 1] herbu Oksza (ur. ok. 1584, zm. 13 lutego 1641 w Skokach) – starosta niegrodowy libuski od 1631, sekretarz i pokojowiec Władysława IV Wazy, dyplomata, ambasador nadzwyczajny Rzeczypospolitej w Republice Zjednoczonych Prowincji w 1637 roku[2], przedstawiciel dyplomatyczny Rzeczypospolitej w Królestwie Anglii w 1637 roku[3].

Wnuk Mikołaja Reja.

Studiował w głównych ośrodkach kalwińskich i protestanckich w Europie m.in. Altdorf bei Nürnberg, Lejdzie, u profesora Keckermanna w Gdańskim Gimnazjum Akademickim i Saumur.

Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 16 lipca 1632 roku[4]. Poseł na sejm konwokacyjny 1632 roku z województwa poznańskiego i kaliskiego[5].

16 lipca 1636 roku w Toruniu Andrzej Rej reprezentował króla w czasie protestanckiego pogrzebu Anny Wazówny.

W 1637 roku wyruszył z misją dyplomatyczną (z zaproszeniem na ślub królewski oraz przeprosinami za odrzucenie protestanckiej narzeczonej króla) na dwory duński, angielski i niderlandzki. Będąc w Holandii mógł zamówić obraz u Rembrandta (portret Szlachcica polskiego), jednak nie jest to do końca udokumentowane[6]. Obraz ten znajdował się w kolekcji Rejów do I wojny światowej.

W 1620 roku ożenił się z Zofią Latalską, dziedziczką Skoków. Sprowadzili tutaj kalwińskich osadników ze Śląska, Czech i Niemiec, nadając im korzystne przywileje. Po śmierci zostali pochowani w skockim kościele pw. św. Mikołaja Biskupa[7].

Uwagi

  1. Pisownia oryginalna nazwiska: Rey. Nazwiska osób, które pojawiły się w dziejach Polski przed rokiem 1800 pisze się zgodnie ze współczesną ortografią[1].

Przypisy

  1. Pisownia nazwisk Polaków – postaci historycznych. [w:] Zasady pisowni i interpunkcji [on-line]. PWN. [dostęp 2016-10-21].
  2. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 84.
  3. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 146.
  4. Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 352.
  5. Włodzimierz Kaczorowski, Sejmy konwokacyjny i elekcyjny w okresie bezkrólewia 1632 r., Opole 1986, s. 366.
  6. Odlozilik, Otakar (1963). „Rembrandt's Polish Nobleman”. The Polish Review 8 (4): 3–32. Retrieved 16 July 2013.
  7. Wielkopolska ciekawie.Kościoły drewniane Puszczy Zielonki [dostęp 2021-08-17]

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.