Błogosławiony
Andrzej Angar
Andé Angar
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

ok. 1759
Paryż

Data i miejsce śmierci

2 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

2 września

Andrzej Angar, (fra) Andé Angar (ur. ok. 1759 w Paryżu, zm. 2 września 1792 w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara antykatolickich prześladowań okresu rewolucji francuskiej[1][2].

Po przyjęciu święceń kapłańskich kontynuował studia teologiczne i w 1785 roku uzyskał tytuł doktora w tej dziedzinie[2]. Działalność duszpasterską w diecezji paryskiej prowadził jako wikariusz w Saint-Sauveur[2]. W okresie gdy w rewolucyjnej Francji nasiliło się prześladowanie katolików, odmówił złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru[2]. Aresztowanego, przewieziono do klasztoru karmelitów, gdzie 2 września 1792 roku został zamordowany na terenie klasztoru karmelitów[3]. Był jednym z oddanych przez komisarza Violette`a w ręce zgromadzonego tłumu odmawiających złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru, zasieczonych szablami i bagnetami, a którzy uszli z rozpoczętej wcześniej masakry w ogrodzie[2][3]. Ofiary mordu zostały pochowane w zbiorowych mogiłach na terenie cmentarza Vaugirard, część z nich wrzucono do studni klasztornej, a po ekshumacji w 1867 roku ich relikwie spoczęły w krypcie kościoła karmelitów[4][5].

Andrzej Angar był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych, ofiar nienawiści do wiary (łac) odium fidei[3][6].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[7].

Andrzej Angar znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926[8][3].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Martyrs during the French Revolution [2 († 1792-1799)]. [dostęp 2012-08-29]. (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 H. Fros, s. 326
  3. 1 2 3 4 H. Fros, s. 324
  4. ↑ Kathleen Gilmour: The Church, spotless bride of Christ, became resplendent with bright new crowns of martyrdom.” (Acts of Martyrdom). [dostęp 2012-08-29]. (ang.).
  5. ↑ Bienheureux Ambroise-Augustin CHEVREUX, René-Julien MASSY, Louis BARREAU de la TOUCHE, et leurs compagnons, martyrs.. 15 sierpnia 2010. [dostęp 2012-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 maja 2015)]. (fr.).
  6. ↑ Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  7. ↑ Fabio Arduino: Beati Giovanni Maria du Lau d'Alleman, Francesco Giuseppe e Pietro Ludovico de la Rochefoucauld e compagni. [dostęp 2012-08-28]. (wł.).
  8. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników — ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2012-08-29].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.