Andrzej Ścibor-Bogusławski
Herb
Ostoja
instygator Trybunału Głównego Koronnego
regent grodzki sieradzki 1703-1717
komornik graniczny łęczycki 1717-1718
komornik graniczny sieradzki 1718-1729
sędzia sądu komisarskiego
Rodzina

Ścibor-Bogusławscy

Data urodzenia

ok. 1670

Data śmierci

1729

Ojciec

Marcin Ścibor-Bogusławski

Matka

Marianna Rosowska

Żona

Teresa Pomianowska
Katarzyna Gorzyńska

Dzieci

Franciszek Ścibor-Bogusławski
Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski
Jakub Ścibor-Bogusławski
Barbara Rudnicka
Elżbieta Rembiewska

Andrzej Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja (ur. ok. 1670, zm. 1729) – instygator Trybunału Głównego Koronnego (1700), regent grodzki sieradzki (1703-1717), komornik graniczny (wicepodkomorzy) łęczycki (1717-1718) i sieradzki (1718-1729), sędzia sądu komisarskiego (1719), dziedzic dóbr Sulisławice, Włocin, części Rososzycy i Grzymaczewa, posesor Wojsławic.

Andrzej Bogusławski był synem Marianny z Rosowskich h. Korab, dziedziczki części Rososzycy i Marcina Bogusławskiego, dziedzica Wrzeszczewic. Jego dziadkami po mieczu byli Katarzyna z Rościerskich h. Rola i Marcin Bogusławski, a po kądzieli Anna z Pstrokońskich h. Budzisz i Filip Rosowski. Bogusławski był bratem rodzonym Marianny Zabłockiej, Stanisława i Stefana. W związki małżeńskie wstępował dwukrotnie. Jego pierwszą żoną była Teresa Pomianowska h. Pomian, drugą Katarzyna Gorzyńska h. Nałęcz, dzidziczka Sulisławic. Z drugiego związku pozostawił pięcioro dzieci - Elżbietę Rembiewską, Barbarę Rudnicką, Franciszka, rotmistrza w konfederacji barskiej, chorążego Kawalerii Narodowej, ks. Ignacego Piotra, kanonika łęczyckiego, dziekana warckiego, proboszcza w Brzeźniu oraz Jakuba. Jego stryjem był ks. kan. prałat Stanisław Ścibor-Bogusławski, kanclerz kardynała M. S. Radziejowskiego.

Andrzej Bogusławski w roku 1700 pełnił urząd instygatora Trybunału Głównego Koronnego. Po śmierci regenta grodzkiego sieradzkiego Marcina Idzikowskiego w 1703 r. (zginął z rąk Szwedów) objął po zmarłym urząd, który sprawował 14 lat. W roku 1717 został powołany przez podkomorzego łęczyckiego Jana Skrzyńskiego na urząd komornika granicznego (wicepodkomorzego) łęczyckiego. Rok później objął funkcję komornika granicznego sieradzkiego z nominacji podkomorzego sieradzkiego Jana Mączyńskiego. Urząd ten pełnił 11 lat. Zmarł w lipcu 1729 roku[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2020, s. 69-85.

Bibliografia

  • A. Kompa, Dwa dokumenty z dziejów Sieradzkiego, "Na Sieradzkich Szlakach" 2/82/2006.
  • A. Boniecki, Herbarz Polski, Warszawa 1889-1913.
  • AGAD, Księgi grodzkie sieradzkie, rel. 62, k. 314-315; 87, k.686.
  • R. Bogusławski, Ks. kan. Ignacy Piotr Ścibor-Bogusławski herbu Ostoja, dziekan warcki, "Na Sieradzkich Szlakach" 3/99/2010.
  • R. Bogusławski, Ścibor-Bogusławscy herbu Ostoja. Linia szadkowska od XVII do XX wieku, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2020, s. 69-85.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.