Analiza widmowa, inaczej analiza spektralna^[1] – rodzaj teleanalizy, metoda jakościowego i ilościowego określania substancji na podstawie widma, w tym także metody wytwarzania widm. Z pomiarów fal linii widmowych dla danej substancji można wyznaczyć jej skład identyfikując pierwiastki w niej zawarte, energie połączeń, a także układ cząsteczek i atomów w cząsteczkach. Do analizy widmowej wystarczą śladowe ilości substancji.

Analizę widmową wykorzystuje się w astronomii, do klasyfikacji gwiazd oraz do badania ich składu chemicznego i warunków fizycznych panujących w atmosferze gwiazdy.

Etapy analizy widmowej:

• poprzez porównanie widma substancji z widmami wzorcowymi określa się, jakie substancje (pierwiastki) wchodzą w jej skład,
• poprzez porównanie natężenia światła w uniach różnych pierwiastków wchodzących w skład substancji określa się jej skład procentowy,
• poprzez analizę poszerzenia określa się ciśnienie gazu i oddziaływania między cząsteczkami, rozszczepienie linii umożliwia badanie pola magnetycznego, a przesunięcie oddalania się lub energii grawitacyjnej.

Analizę widmową w chemii wykorzystuje się do badania składu substancji chemicznych i struktury cząsteczki.

Przypisy