Alphons Steinmann
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1880
Hanower

Data i miejsce śmierci

13 marca 1936
Brixen

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

czerwiec 1904

Alphons (Alfons) Steinmann (ur. 14 grudnia 1880 w Hanowerze, zm. 13 marca 1936 w Brixen) – niemiecki teolog katolicki, egzegeta Nowego Testamentu, profesor zwyczajny[1] Państwowej Akademii w Braniewie.

Życiorys

Maturę uzyskał w gimnazjum Josephinum w Hildesheim. Od 1900 studiował teologię i filozofię na Uniwersytecie Wrocławskim. Święcenia kapłańskie przyjął w czerwcu 1904 roku. Przez krótki okres był wikariuszem w parafii w Eberswalde koło Frankfurtu nad Menem. Następnie kontynuował studia na Uniwersytecie w Stasburgu, gdzie w 1906 uzyskał stopień doktora na podstawie rozprawy o Liście do Galatów. Następnie odbył podróż do Włoch i ponownie podjął posługę duszpasterską w Eberswalde. Habilitację z egzegezy Nowego Testamentu uzyskał 27 lipca 1907 na Uniwersytecie Wrocławskim. Po habilitacji najpierw był privatdozentem na Uniwersytecie Wrocławskim; w 1909 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1911 został mianowany profesorem w Państwowej Akademii w Braniewie. Główny punkt badań naukowych Steinmanna obejmował pisma św. Pawła i początki chrześcijaństwa[2][3]. Był członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego[4].

Ciężka choroba zmusiła go rezygnacji z prowadzenia wykładów w trakcie trwania roku szkolnego 1934/1935. Ostatnie lata życia spędził w domu swojego brata ks. Johannesa, mieszkającego w pobliżu miejscowości Brixen[5].

Zmarł po ciężkiej chorobie 13 marca 1936 w Brixen[6].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.