Ali ibn Husajn

Czwarty Imam imamitów, trzeci imam ismailitów
Okres	od 680 do 713
Poprzednik	Husajn ibn Ali
Następca	Muhammad al-Bakir
Dane biograficzne
Dynastia	Ahl al-Bajt
Data i miejsce urodzenia	4 stycznia 659 (5 Sza’aban 38 AH) Al-Kufa bądź Medyna
Data i miejsce śmierci	20 października 713 (12 bądź 25 Muharram 95 AH) Medyna
Miejsce spoczynku	cmentarz al-Baki
Ojciec	Husajn ibn Ali
Matka	„Pani Ziemi” (per. Szahrbānū)
Rodzeństwo	dwóch braci, trzy siostry
Małżeństwo	dwie żony
Dzieci	ośmioro (w tym Muhammad al-Bakir i Zajd ibn Ali)

Ali ibn Husajn (arab. علي بن الحسين, ur. 659, zm. 713) – czwarty imam imamitów i trzeci imam ismailitów.

Prawnuk Mahometa, wnuk Alego, syn Husajna i Szahrbanu, niewolnicy, która według późniejszej szyickiej tradycji miała być córką ostatniego szachinszacha z dynastii Sasanidów, Jezdegerda III. Jako jeden z nielicznych przeżył masakrę pod Karbalą, gdzie następnie wojska Jazida wzięły go do niewoli przed obliczę umajjadzkiego kalifa w Damaszku. Ostatecznie wypuszczony na wolność, w drodze powrotnej do Medyny, wygłosił przemowy w Damaszku i Kufie w obronie własnego ojca i jego misji (oporu wobec Umajjadów i próby ustanowienia kalifatu rządzonego przez potomków Mahometa). Najczęściej podawana data jego śmierci to rok 713/714, ale w źródłach występują także daty 710/711, 711/712 oraz 717/718 i 718/719. Niektóre źródła szyickie twierdzą, że zmarł w wyniku otrucia przez kalifa Al-Walida albo Hiszama^[1].

Przypisy