Alfredo Reichlin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 maja 1925
Barletta

Data i miejsce śmierci

21 marca 2017
Rzym

Zawód, zajęcie

polityk, dziennikarz

Stanowisko

członek Izby Deputowanych (1968–1994), poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji (1984–1985)

Partia

Włoska Partia Komunistyczna, Demokratyczna Partia Lewicy, Demokraci Lewicy, Partia Demokratyczna

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy

Alfredo Reichlin (ur. 26 maja 1925 w Barletcie, zm. 21 marca 2017 w Rzymie[1]) – włoski polityk i dziennikarz, wieloletni członek Izby Deputowanych, od 1984 do 1985 poseł do Parlamentu Europejskiego II kadencji.

Życiorys

Syn adwokata pochodzenia szwajcarskiego, od 5 roku życia mieszkał w Rzymie. W czasie II wojny światowej działał w ruchu oporu, w tym w Brygadach Garibaldiego, dostał się przejściowo do niewoli faszystów. W 1946 ukończył liceum klasyczne, w tym samym roku wstąpił do Włoskiej Partii Komunistycznej. Działał w niej przez ponad 40 lat, wszedł w skład centralnego kierownictwa i został sekretarzem PCI w Apulii. Dołączył do redakcji powiązanego z partią czasopisma „l'Unità”, będąc jego redaktorem naczelnym od 1958 do 1962 i od 1977 do 1981. Kierował także redakcją tygodnika „Rinascita”. Opublikował także łącznie kilkanaście książek na tematy polityczne i wspomnieniowe[1][2]. Od 1968 do 1994 członek Izby Deputowanych od V do XI kadencji[3], od lipca 1984 do stycznia 1985 poseł do Parlamentu Europejskiego. Przystąpił do Grupy Sojuszu Komunistycznego[4]. Od 1989 do 1992 minister ekonomii w gabinecie cieni PCI[5]. W kolejnych latach przystępował do ugrupowań lewicowych powstałych z przekształcenia komunistów.

Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (2005)[6]. Dwukrotnie żonaty, z pierwszą żoną Lucianą Castelliną miał dwoje dzieci, w tym ekonomistkę Lucrezię.

Przypisy

  1. 1 2 È morto Alfredo Reichlin, storico dirigente del PCI. lastampa.it, 21 marca 2021. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
  2. È morto Alfredo Reichlin, storico dirigente del PCI. repubblica.it, 21 marca 2017. [dostęp 2021-10-14]. (wł.).
  3. Alfredo Reichlin. camera.it. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
  4. Alfredo Reichlin. europarl.europa.eu. [dostęp 2021-10-13].
  5. Ecco le ombre rosse. repubblica.it, 18 lipca 1989. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
  6. Informacja o nadaniu odznaczenia. quirinale.it, 4 lipca 2005. [dostęp 2021-10-13]. (wł.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.