| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor teologii Friedrich-Wilhelms-Universität Breslau | |
| Okres sprawowania |
1925–1936 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Alfons Schulz (ur. 27 kwietnia 1871 w Karszewie, zm. 8 maja 1947 w Lippstadt) – niemiecki duchowny katolicki, teolog, profesor Państwowej Akademii w Braniewie i Uniwersytetu Wrocławskiego.
Życiorys
Geschichte und Erbauung im Alten Testament; Eine exegetische Untersuchung, Braniewo 1911
Urodził się 27 kwietnia 1871 roku w Karszewie. W 1891 uzyskał maturę w gimnazjum w Braniewie. W 1900 habilitował się w Lyceum Hosianum. W 1904 został mianowany profesorem nadzwyczajnym w Lyceum Hosianum, w 1907 mianowany profesorem zwyczajnym, od semestru zimowego 1925 do 1936 profesor katedry egzegezy Starego Testamentu Uniwersytetu Wrocławskiego[1][2].
Był członkiem Warmińskiego Towarzystwa Historycznego[3].
Przypisy
- ↑ Konrad Glombik, "Zweieinigkeit" - Herbert Doms (1890-1977) und sein Beitrag zum personalistischen Eheverständnis, Vergessene Theologen, Band 7, str. 46
- ↑ Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands, Beiheft 8, Anhang, 1990, str. 164
- ↑ Zeitschrift für die Geschichte und Altertumskunde Ermlands (ZGAE), Band 18, Heft 1–3, Der ganzen Folge Heft 52–54, Braniewo 1913 Verzeichnis der Mitglieder des Vereins für das Jahr 1912, s. 873
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.